Dolor oscuro

MANUEL ALTOLAGUIRRE

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΠΟΝΟΣ

Τας θύρας! Τας θύρας!
Εναγωνίως από την καρδιά
του σκότους μου
το δαιμόνιο το καταπιεσμένο για να ξεπροβάλλει·
η παρουσία του
τις μουσικές να παύσει και τα δείπνα,
τα αρώματα και τις ματιές·
και η σιωπή του τη σάλα να μεγαλώσει
την απέραντη.

Τας θύρας! Τας θύρας!
Αυτός ο πόνος
άγνωστος για να μείνει και ασάλευτος·
τις αισθήσεις μου να σβήσει
και όλα νύχτα να γενούν:
η σάρκα μου, ο αέρας, τα πάντα.
Ο σκοτεινός ο πόνος μου
σύνορα πια να μη γνωρίζει
και για μένα να μη μένουν
ούτε φώτα ούτε προσευχές.


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.

***********************


DOLOR OSCURO

¡Cerrad todas las puertas!
Que angustioso del centro
de mi tiniebla brote
el fantasma apretado;
que su presencia ahuyente
las músicas, los roces,
los perfumes, las vistas;
que su silencio agrande
la sala inmensamente.

¡Cerrad todas las puertas!
Que este dolor se encuentre
desconocido, inmóvil;
que apague mis sentidos
y todo se haga noche:
mi carne, el aire, todo.
Que mi dolor oscuro
no pueda tener límites.
Que para mí no queden
ni luces ni alegrías.