Είναι του κρύου ο καιρός...

Jaime Sabines

Αν επιβιώνεις

Αν επιβιώνεις, αν επιμένεις,

τραγούδησε, ονειρέψου, μέθυσε.

Είναι του κρύου ο καιρός: αγάπησε, βιάσου.

Ο άνεμος των ωρών

τους δρόμους σαρώνει, τις διαδρομές.

Περιμένουν τα δέντρα ― εσύ μην περιμένεις.

Είναι η ώρα να ζήσεις―

η μόνη και μοναδική.

Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

*******************

Si sobrevives...

Si sobrevives, si persistes, canta, sueña, emborráchate. Es el tiempo del frío: ama, apresúrate. El viento de las horas barre las calles, los caminos. Los árboles esperan: tú no esperes, es el tiempo de vivir, el único.

 

Για μια γυναίκα δυνατή...

Gioconda Belli 

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΥΝΑΤΗ

Για να ’σαι γυναίκα δυνατή
προστατέψου απ’ τις αρπάγες που θελήσουν
την καρδιά σου να σπαράξουν.
Αυτές φορούνε μάσκες απ’ όλα αυτής της γης τα καρναβάλια—
σε ενοχές μεταμφιέζονται, κατηγορίες, ευκαιρίες, στο αντίτιμο που [πρέπει τάχα να πληρώσεις.
Την ψυχή σου την ταράζουν – εισβάλλουν σαν ατσάλινο τρυπάνι με το [βλέμμα ή τους θρήνους τους
ώς τα βάθη ώς το μάγμα της ουσίας σου
όχι απ’ τη φωτιά σου για να φωτιστούν
παρά το πάθος για να σβήσουν
τη σοφία της φαντασίας σου.

Για να ’σαι γυναίκα δυνατή
να ξέρεις πρέπει πως ο αέρας που σε θρέφει
ακάρεα μεταφέρει και παράσιτα,
έντομα μικρούτσικα που ψάχνουν μες στο αίμα να φωλιάσουν
και να τραφούν απ’ ό,τι μέσα σου είναι στέρεο και μεγάλο.

Την συμπόνια σου μην χάνεις – μα τρέμε αυτό που θα θελήσει
τη λέξη να σου στερήσει και το είναι σου να κρύψει,
αυτό που επιδιώκει να σε αμβλύνει
και υπόσχεται επίγεια βασίλεια
σε αντάλλαγμα ενός χαμόγελου συγκατάβασης.

Για να ’σαι γυναίκα δυνατή
για τη μάχη προετοιμάσου:
μάθε μόνη σου ν’ αρκείσαι,
στο σκοτάδι να κοιμάσαι δίχως φως και δίχως φόβο,
σωσίβια να μη δέχεσαι σαν μαίνεται η καταιγίδα,
και στο ρεύμα κόντρα να κολυμπάς.

Εκπαιδεύσου στο συλλογισμό και τις ασκήσεις της διανοίας
διάβαζε, αγάπα τον εαυτό σου, και οχύρωσε το κάστρο σου
περίβαλέ το με τάφρους βαθειές
μα κράτησε πλατιά, παραθύρια και πύλες.

Απαραίτητο, φιλίες αληθινές να καλλιεργείς
ώστε εκείνοι που είναι δίπλα σου και σ’ αγαπούν να ξέρουνε ποια είσαι,
ώστε κύκλος από εστίες να γίνεις που στο κέντρο θ’ ανάβουνε της [κάμαράς σου,
φουφού να καίει πάντα και τη θέρμη να διατηρεί των ονείρων σου.

Για να ’σαι γυναίκα δυνατή
με λέξεις προφυλάξου και με δέντρα
και στο νου σου να φέρνεις τις γυναίκες απ’ τα παλιά.

Φρόντισε να μάθουν πως είσαι πεδίο μαγνητικό
που πάνω του γρυλίζοντας θα ταξιδεύουν καρφιά σκουριασμένα
και η θανάσιμη οξείδωση των ναυαγίων όλων.
Προστάτεψε, μα πρώτα προστατέψου.
Κράτα αποστάσεις.
Οικοδόμησε και φρόντισε τον εαυτό σου.
Αποθησαύριζε τη δύναμή σου
υπερασπίσου την,
κάνε το για σένα.
Σου το ζητώ εξ ονόματος ημών όλων.



Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

"Ήταν κάποτε ένας φράχτης"...

 Christian Morgenstern

Ο φράχτης 

Ήταν κάποτε ένας φράχτης,
στο άκρο μιας αυλής μεγάλης.

Αρχιτέκτων τον τηρά,
βράδυ στέκεται εκειδά,

την αυλή την αφανίζει,
σπίτι πάει εκεί και χτίζει.

Μένει ο φράχτης ενεός,
ξύλο μόνο, μοναχός.

Μια εικόνα όλο φρίκη
που οδήγησε σε δίκη.

Κι ο αρχιτέκτων μας την κάνει,
γι’ Αφρική και Κεϋλάνη.


************

Der Lattenzaun

Εs war einmal ein Lattenzaun,
mit Zwischenraum, hindurchzuschaun.

Ein Architekt, der dieses sah,
stand eines Abends plötzlich da -

und nahm den Zwischenraum heraus
und baute draus ein großes Haus.

Der Zaun indessen stand ganz dumm,
mit Latten ohne was herum,

Ein Anblick gräßlich und gemein.
Drum zog ihn der Senat auch ein.

Der Architekt jedoch entfloh
nach Afri- od- Ameriko.



Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη


Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Poeticanet
(http://poeticanet.com/poets.php?subaction=showfull&id=1349589969&archive=&start_from=&ucat=309&show_cat=309) 

Έτσι είναι, (αν έτσι νομίζετε)...

"Έτσι είναι, (αν έτσι νομίζετε)",

του Λ. Πιραντέλλο, 

σκην. Δημ. Καραντζάς, 

Εθνικό

Έτσι νομίζετε, (είναι όμως έτσι;)
Αν κρίνουμε από τους θεατές που διάβαζαν το πρόγραμμα εν ώρα παράστασης και από άλλους που χασμουριούνταν... μάλλον όχι.
(Από την άλλη, πάλι, ποτέ δεν ξέρεις, αφού "δεν υπάρχει Αλήθεια, και αυτή είναι η μόνη Αλήθεια".)

Ε.Σ.

Λεπτομέρειες προσεχώς στο "Φρέαρ".

Ξένοι της Γης...

Θεοδόσης Βολκώφ

Ευρώπη Ι

Μόνοι και όψιμοι. Ξένοι της Γης.
Και άρα τ’ Ουρανού πιο ξένοι ακόμα.
Οι έσχατοι μιας κάποτε Φυλής,
με κάποιο γήρας σε ψυχή και σώμα.
Άντρες, γυναίκες, βρέφη και παιδιά
γέρικο σπέρμα, μήτρα κουρασμένη
μας γέννησε, μας έσπρωξε μπροστά·
θνησιγενείς· νεκροί και κολασμένοι.

Εμείς παντού. Και σαν εμάς κανείς.
Ιδού, σκεβρό το σώμα σου, Εσπερία·
δεν βάρυνε έτσι και ποτέ ουδείς
απ’ την Ανάγκη κι απ’ την Ιστορία.
Μαραίνεται το Δέντρο της Ζωής·
ας προκαλεί κι ας θάλλει το άλλο Δέντρο·
στέρεψε η πίστη· η γνώση, δεν αρκείς
και δεν υπάρχει, δεν υπάρχει κέντρο.

Μας έφθειρε η λαγνεία τα κορμιά,
ξεστράτισε μικρόψυχη η σκέψη,
η βούληση απ’ το αίμα δεν βαστά,
Θεός δεν είναι για να μας πιστέψει.
Κι ωστόσο μες στην πλάνη αληθείς·
περήφανοι· κανείς για να μας κρίνει.
Πάντα εμείς· παιδιά της ταραχής
δεν θα υποκριθούμε τη γαλήνη.

Ας πέσουμε όπως πέφτουμε λοιπόν.
Μια ώρα πριν το τέλος, και τη ζούμε.
Εκεί που όλα εκλείπουν το παρόν
εγγράφουμε στο μέλλον πριν σβηστούμε.
Βυθίζεται μια ήπειρος εδώ·
ο άνθρωπος που γίναμε τελειώνει
με στεναγμό, λυγμό και με σπασμό,
με έρημο, με θειάφι και μ’ αφιόνι.

Φοράμε των αιμάτων τη δορά.
Τα πρόσωπα γυμνώνονται απ’ το δέρμα
του ανθρώπου κι ανωφέλευτη η Τορά –
τελειώσαμε πριν φτάσουμε στο τέρμα.
Πυκνώνουμε στην πράξη τη στερνή
τώρα που ηχεί λόγος κενός το «Θεέ μου»
το αίμα πλέον του αίματος καλεί –
πράξη υπάτη η πράξη του Πολέμου.

Δεν θα υπάρξει Μνήμη για εμάς
που απ’ τη Μνήμη έχουμε βαρύνει,
σπεύδουν τα πάντα, σπεύδουν προς δυσμάς
μες στον καταποτήρα και στη δίνη.
Ήρθε ο καιρός που η ζωή δεν ζει.
Δόξα καμιά. Μόνο η στιγμή. Και φτάνει.
Η Αθανασία πέθανε κι αυτή.
Εμάς – κι ο Θάνατός μας θα πεθάνει.

4o Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης "Γυναικεία Κραυγή"...

Grito de Mujer 2014 en Atenas, Grecia se escuchó fuerte y claro

10:20  Jael Uribe  

El "Grito" griego se oyó  fuerte y claro también este año, el 13 de marzo.  A las 7 de la tarde la gente empezó entrar en la sala del Instituto Cervantes de Atenas, donde todo estaba listo. Poco después la coordinadora del acto en Grecia, Helena Stagkouraki, dio inicio al evento con un saludo y unas palabras sobre el Grito de Mujer Festival y el Movimiento Mujeres Poetas Internacional MPI, como también el saludo de la Secretaria General por la Igualdad de los Sexos (del Ministerio de Interior), la señora Vasso Kollia, quien estaba presente, y el de la responsable en asuntos de mujer en el Departamento Griego de Amnistia Internacional, señora Vassiliki Moukanaki.

Después de los saludos, se dio inicio oficial al evento con una canción del grupo latinoamericano "Los del Sur" quienes tocaron durante todo el acto. A continuación Stagkouraki relaizó una ponencia sobre ciertos casos de violencia hacia las mujeres en todo el mundo, hablando de las desaparecidas en Ciudad Chihuahua, de las mujeres en Perú que fueron esterilizadas a la fuerza por el régimen de Fujimori, de las mujeres en India a quienes les queman la cara con ácido (son 1.500 mujeres cada año según datos oficiales, aunque son muchas más), de mujeres emigrantes de Siria que se ven obligadas a entrar en matrimonios forzados y en realidad venderlas por 300 dólares para evitar secuestros y violaciones en campos de emigrantes etc. También habló de la cruel realidad griega, donde 1 cada 3 mujeres en 2013 caía víctima de violencia y donde los parlamentarios griegos hablan a sus colegas femeninas de manera inaceptable e insultante. Terminó con la lectura de dos poemas de Gioconda Belli ("Mujer irredenta" y "Dios me hizo mujer") e invitó a la filóloga y poetisa Tasoula Karageorgiou a hacer también su ponencia. Esta trató sobre el  papel de la mujer en la antiguedad griega por el ejemplo de la poetisa Safo y otra más, menos conocida, llamada Érina. Fue una ponencia interesante, con poemas leídos en traducción por señora Karageorgiou. Dando así final a la primera parte del acto.

En la segunda parte, la poesía latinoamericana conversaba con la griega. Se invitaron a las 5 más poetisas y traductoras invitadas a tomar su lugar y a leer respectivamente poemas de poetisas griegas y otros en español, algunos de los eventos pasados del Festival "Grito de mujer" en varios países. Mostrando así la realidad latinoamericana como también la dinámica del Festival y de las poetisas del MPI. Cada 4 poemas hubo una pausa de música por "Los del Sur" con canciones como "Alfonsina y el mar", "Che", "Guayayay" y otras. Se preparó una sorpresa para los participantes, llamándoles y dándoles el "Diploma de Participación" y una flor a cada uno.

En el Instituto Cervantes de Atenas se organizó también exposición de obras de dos artistas Mexicanas, de señora Blanka Amezcua y señora Melina Moiselidis. En la entrada del anfiteatro estaba también una delegación del Departamento Griego de Amnistia Internacional, quienes entregaron material informativo sobre los problemas de derechos humanos por el mundo. Estaban señora Dimitra Spatharidou y señora Vassiliki Moukanaki, junto con otra ayudante.

Todos los que asistieron al Grito griego extendieron sus felicitaciones por la coordinación de   tan maravilloso acto "lleno de amor por el ser humano" y "sumamente despertador por la violencia hacia las mujeres en todo el mundo". La delegación de Amnistía escribió después del acto para "dar la enhorabuena por este evento tan significativo y conmovedor" que "habló en sus corazones"

La Secretaria General habló en su saludo de la obra de la Secretaría General y terminó diciendo: "nos esforzamos para sensibilizar a la opinión pública. Nuestro lema es "no eres la única, no estás sola". Nuestra meta es informar sobre los servicios que ofrecemos para la protección y el apoyo de mujeres-víctimas de violencia pero sobre todo, queremos animar a estas mujeres que hablen de esa horrorosa experiencia suya. Creemos que precisamente en este campo su contribución es valioso. Su trabajo no sólo es importante, sino imprescindible para que se rompa el silencio que rodea este problema. Les deseo mucho éxito en su Festival. Muchas gracias."

El Grito en Grecia ¡se escucha y se escuchará! ¡Fuerte y claro, siempre! Gracias a quienes lo hicieron posible.

Fuente:http://mujerespoetasinternacional.blogspot.gr/2014/03/grito-de-mujer-2014-en-atenas-grecia-se.html

 

"Το τραγούδι και το ποίημα"...

Μια υπέροχη μελωδία τάγνκο, με την επιβλητική φωνή του Σιταρρόσα και σε στίχους Ιδέας Βιλαρίνιο.

Ρεφραίν:
"Θα 'θελα να πεθάνω
τώρα
απ' αγάπη
για να μάθεις
πώς και πόσο σε αγάπησα.
Θα 'θελα να πεθάνω
θα 'θελα
απ' αγάπη
για να ξέρεις."

Το ρεφραίν αυτό συνιστά και ανεξάρτητο ποίημα της Βιλαρίνιο με τίτλο "Τραγούδι".


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

2 Χάικου της πληροφορικής...

2 Χάικου της πληροφορικής


Πάτησες Restart·
σαν δεις πως δεν βοηθάει,
έχεις το Reset…


***


Restart ή Reset -
βαρύ πέφτει στο χέρι
το μαύρο Delete.


Έλενα Σταγκουράκη

4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης "Γυναικεία Κραυγή"...

Μια βραδιά για τη γυναίκα, για τον άνθρωπο...

4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης "Γυναικεία Κραυγή"...

                                                                 Δελτίο Τύπου

Η βία κατά των γυναικών συνιστά θλιβερό φαινόμενο και διόλου εκλείπει από τις σημερινές κοινωνίες, είτε ως ιστορικά παγιωμένη πρακτική είτε ως πρόσκαιρο φαινόμενο κοινονικο-οικονομικό, όπως στην Ελλάδα της κρίσης, όπου σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας μία στις τρεις γυναίκες το 2013 έχει καταγραφεί ως θύμα βίας. Δυστυχώς, λίγες είναι οι φορές που περιπτώσεις άσκησης βίας, είτε σε ατομικό επίπεδο είτε σε συλλογικό –όπως οι μαζικές εξαφανίσεις γυναικών και οι γυναικοκτονίες στο Μεξικό– φτάνουν στα αυτιά της παγκόσμιας κοινότητας, ώστε να ξεσηκώσουν την κατακραυγή που τους πρέπει.

Το περιοδικό Poeticanet συμμετέχει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης «Γυναικεία Κραυγή», η 4η διοργάνωση του οποίου θα πραγματοποιηθεί το Μάρτιο ταυτόχρονα σε 37 χώρες σε όλον τον κόσμο, με θέμα την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Με το ξεκίνημά του στη Δομινικανή Δημοκρατία το 2011 από το Διεθνές Κίνημα Ποιητριών (Mujeres Poetas Internacional), το φεστιβάλ επεκτάθηκε τάχιστα σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και τον κόσμο. Η ελληνική συμμετοχή θα λάβει χώρα εκ νέου στις 13 Μαρτίου στο Ινστιτούτο Θερβάντες.

Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης, η επίσημη προσκεκλημένη, ποιήτρια και φιλόλογος Τασούλα Καραγεωργίου, θα αναφερθεί στην πραγματικότητα της γυναίκας στο απώτερο ελληνικό παρελθόν, σε ένα ταξίδι «Από την Σαπφώ στην Ήριννα» και στην ποίησή τους, σε δικής της μετάφραση.

Στο δεύτερο μέρος, η λατινοαμερικάνικη ποίηση συνδιαλέγεται με την ελληνική, με θέμα τη γυναικεία ταυτότητα και τη βία κατά των γυναικών. Τα καταγγελτικά ποιήματα των Λατινοαμερικάνων ποιητριών του κινήματος μεταφράζουν οι: Λένα Καλλέργη, Βιρχίνια Λόπεθ Ρέθιο και Έλενα Σταγκουράκη. Ελληνική ποίηση απαγγέλουν οι ποιήτριες: Δήμητρα Αγγέλου, Τασούλα Καραγεωργίου και Σοφία Κολοτούρου.

Την εκδήλωση πλαισιώνει το συγκρότημα “Los del Sur”, οι μουσικοί Πέδρο Φαμπιάν, Αλεχάντρο Ντίας και Χαβιέρ Ρίκο, οι οποίοι με παραδοσιακά μουσικά όργανα και μαζί με τη Μεξικανή ερμηνεύτρια Μάρτα Μοραλεόν θα μας ταξιδέψουν από τις Άνδεις έως τις ακτές της Καραϊβικής, της Κούβας και της Κολομβίας.

Την οργάνωση και το συντονισμό της βραδιάς έχει αναλάβει η μεταφράστρια και κριτικός θεάτρου Έλενα Σταγκουράκη, εκπρόσωπος του Διεθνούς Κινήματος Ποιητριών (MPI) στην Ελλάδα.

Με την ευγενική υποστήριξη της Διεθνούς Αμνηστίας, της Εταιρείας Συγγραφέων και του Ινστιτούτου Θερβάντες.

Την εκδήλωση χαιρετίζει η Γενική Γραμματέας Ισότητας Φύλων, κα. Βάσω Κόλλια.

Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2014, στις 19.00 ακριβώς

Αμφιθέατρο Ινστιτούτου Θερβάντες, Μητροπόλεως 23

"Οι απόψεις ενός κλόουν"...

«Οι απόψεις ενός κλόουν» 

του Χάινριχ Μπελ, 

Σκην. Αργ. Ξάφης

Εθνικό Θέατρο

Μάρτιος 2014

Απόψεις τόσο σοβαρές και λογικές, που όταν τις συμμερίζεται κανείς στη σημερινή πραγματικότητα δεν μπορεί, παρά να θεωρηθεί κλόουν. Ο κλόουν του Μπελ, ένας κλόουν τρυφερά αθώος, μα συνάμα ενήλικας – ένα απαρηγόρητο παιδί, με σκέψη στοχαστή και ειλικρίνεια… τρελού ή μεθυσμένου. Ύπουλα γίνεται η δουλειά: το γλυκόπικρο προκαλεί την ψευδαίσθηση πως όλα βαίνουν καλώς. Μέσα στη γυάλα του κλόουν όλα μοιάζουν μακρινά και ουδέτερα, η απόλυτη αποστασιοποίηση. Σαν όμως το χειροκρότημα δηλώσει τη λήξη, η γυάλα δεν σπάει σαν σαπουνόφουσκα από την πρώτη στάλα βροχής. Η γυάλα τώρα είναι δική σου, γλυκόπικρα σε περιβάλλει, σου φέρνει στο νου τους μορφασμούς της πονεμένης απόγνωσης, μιας αγάπης χαμένης, της οντολογικής μοναξιάς και της βουβής, μακριάς κραυγής τους. Ύπουλα γίνεται η δουλειά, και πριν καλά-καλά το καταλάβεις, η απόγνωση βρίσκεται μέσα σου, γύρω σου, παντού στους δρόμους, στα πρόσωπα… Γίνεσαι ο κλόουν που κλαίει γελώντας και γελά κλαίγοντας. Ένας πολύ «ύπουλος» Δημήτρης Παπανικολάου ως Χανς, ένας αίλουρος Θανάσης Λέκκας, μια πολύ μέτρια Δέσποινα Κούρτη κι ένας Γιώργος Γάλλος βαρύς (έχει υπάρξει πολύ καλύτερος) στην ονειρική σκηνοθεσία του Ξάφη. Η μετάφραση του «καθόλιου» και του «Τάδενχοφ», όπως και ολόκληρου εκείνου του σημείου, εξαιρετική. Κάτι όμως νιώσαμε να λείπει, και δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει αν φταίει γι’ αυτό η μουσική/μουσικότητα που θα ’πρεπε να είναι είτε περισσότερο ανεπτυγμένη είτε ακόμη λιγότερο παρούσα ή αν ευθύνεται γι’ αυτό κάτι άλλο: οι απόψεις ενός κλόουν, ας πούμε.

Έλενα Σταγκουράκη

"Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια"...

Νίκος Καζαντζάκης

Αποσπάσματα από την "ΑΣΚΗΤΙΚΗ"

"Δίνουμαι σε όλα. Αγαπώ, πονώ, αγωνίζουμαι. Ο κόσμος μού φαντάζει πλατύτερος από το νου, η καρδιά μου ένα μυστήριο σκοτεινό και παντοδύναμο. Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ' ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα."

"Από τις δυο στράτες, διαλέγω τον ανήφορο. (...) Διαλέγω τον ανήφορο, γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου. 'Απάνω! Απάνω! Απάνω!' φωνάζει η καρδιά μου, και την ακολουθώ μ' εμπιστοσύνη."

"Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια."

"Η ουσία του Θεού μας είναι ο ΑΓΩΝΑΣ. Μέσα στον αγώνα τούτον ξετυλίγονται και δουλεύουν αιώνια ο πόνος, η χαρά κι η ελπίδα."

"Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενιά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της. Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης. Αυτή μονάχα μπορεί να δώσει απόκριση στα ρωτήματα της καρδιάς. Μέσα στις πολύγυρες περιπλοκές του νου, αυτή βρίσκει το συντομότερο δρόμο. Όχι βρίσκει. Δημιουργάει δρόμο, κόβοντας δεξά ζερβά την αντίσταση της λογικής και της ύλης."

"Η προσευκή μου δεν είναι κλαψούρισμα ζητιάνου μήτε ερωτικιά εξομολόγηση. Μήτε ταπεινός απολογισμός εμποράκου: σου 'δωκα, δώσε μου. Η προσευκή μου είναι αναφορά στρατιώτη σε στρατηγό. Αυτό έκαμα σήμερα, νά πώς πολέμησα να σώσω στον εδικό μου τομέα αλάκερη τη μάχη, αυτά τα εμπόδια βρήκα, έτσι στοχάζουμαι αύριο να πολεμήσω."

"Στις πιο κρίσιμες στιγμές, ο Έρωτας συναρπάζει και σμίγει με βία τους ανθρώπους, οχτρούς και φίλους, καλούς και κακούς, είναι μια πνοή ανώτερή τους, ανεξάρτητη από την επιθυμία κι από τα έργα τους. Είναι η πνοή του Θεού, η αναπνοή του, απάνω στη γης! Κατεβαίνει απάνω στους ανθρώπους , όπως του αρέσει. Σα χορός, σαν έρωτας, σαν πείνα, σα θρησκεία, σα σφαγή. Δε μας ρωτάει."

"Μια κρίσιμη βίαιη στιγμή είναι η ιστορική εποχή μας ετούτη, ένας κόσμος γκρεμίζεται, ένας άλλος δεν έχει ακόμα γεννηθεί. (...) Δε χωρούμε πια στις παλιές αρετές κι ελπίδες, στις παλιές θεωρίες και πράξες. (...) Τούτη είναι η εποχή μας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα! Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πολεμικός μάς έλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας!"

"Αγάπα τον άνθρωπο, γιατί είσαι συ. Αγάπα τα ζώα και τα φυτά, γιατί ήσουνα συ, και τώρα σε ακλουθούν πιστοί συνεργάτες και δούλοι. Αγάπα το σώμα σου. Μονάχα με αυτό στη γης ετούτη μπορείς να παλέψεις και να πνεματώσεις την ύλη. Αγάπα την ύλη. Απάντω της πιάνεται ο Θεός και πολεμάει. Πολέμα μαζί του. Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν' αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να 'σαι ελεύθερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία. Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: 'Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;' Πολέμα!"

"Προσευχή"...

Eduard Mörike


Προσευχή 

Ένα, Θεέ, απ’ τα δυο,
χαρά ή πόνο, στείλε.
Πως απ’ τα χέρια σου είναι,
για μένα αρκετό.
Πλήθος χαρές ή
κι αμέτρητο πόνο
να μην με ποτίσεις!
Μέτρο σημαίνει
το σέβας, και μόνο.



Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

****************

Gebet 

Herr, schicke, was du willst,
Ein Liebes oder Leides!
Ich bin vergnügt, dass beides
Aus deinen Händen quillt.
Wollest mit Freuden 
Und wollest mit Leiden
Mich nicht überschütten!
Doch in der Mitten
Liegt holdes Bescheiden.


Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Poeticanet
(http://poeticanet.com/poets.php?subaction=showfull&id=1351937012&archive=&start_from=&ucat=319&show_cat=319)