Η μεγάλη χίμαιρα...

"Η μεγάλη χίμαιρα" 

του Μ. Καραγάτση, 

σκην. Δημ. Τάρλοου, 

Θέατρο Πορεία

Μάιος 2015

**********************************************************************
"Γη της υπερβολής που γέννησε την έννοια του μέτρου": Αυτός είναι ο ορισμός όχι μόνο της Ελλάδας της Χίμαιρας ή του Καραγάτση, αλλά και της σημερινής και της αιώνιας Ελλάδας που ποτέ της δεν αλλάζει. Και όμως, περισσότερο από απαισιόδοξος, ο Καραγάτσης υπήρξε ρεαλιστής. Μήπως δεν δικαιώνεται καθημερινά; Γη της υπερβολής ήταν και το σπίτι του καπετάνιου Γιάννη, καθώς ο πόθος και το πάθος που σιγόβραζαν κάτω από τη στέγη του ξεπέρασαν το μέτρο με τραγικές συνέπειες για όλη την οικογένεια.

Η παράσταση στο Θέατρο Πορεία περιλαμβάνει και αποδίδει στο σύνολό τους τον κόσμο και την κοσμοθεώρηση του Καραγάτση: ένα περιβάλλον αστικό, μια κοινωνία ιεραρχική, την επίγνωση της αδυναμίας του ανθρώπου και τη συμπάθεια απέναντι σε αυτό, την 'αντιπαράθεση' με τον αναγνώστη-θεατή, τον οποίο ο Καραγάτσης κατηγορεί ευθέως ("γιατί είστε έτσι;") κλπ. Τόσο η μαστορική σκηνοθεσία του Τάρλοου, όσο και η έξοχη διασκευή του έργου από τον Στρατή Πασχάλη προδίδουν επαγγελματισμό, προσήλωση στη λεπτομέρεια και αγάπη τόσο για το λειτούργημά του ο καθένας, όσο και για το ίδιο το έργο. Στην παράσταση το θέατρο συμβαδίζει με τον κινηματογράφο, τέχνες που αλληλοϋποστηρίζονται θαυμαστά επί σκηνής.

Θαυμάσαμε την ταλαντούχα Αλεξάνδρα Αϊδίνη στο ρόλο της Μαρίνας, μία από τις τεχνικά απαιτητικότερες και όμως αρτιότερες ερμηνείες που έχουμε δει τελευταία. Αξίζει επαίνους. Εξαιρετικές ήταν ακόμη η Αλίκη Αλεξανδράκη στο ρόλο της Αννεζιώς και η Σοφία Σεϊρλή στο ρόλο της Ρεϊζαινας. Αδύναμος ο Όμηρος Πουλάκης ως Μηνάς, καθώς θα θέλαμε να τον δούμε να βιώνει περισσότερο το ρόλο του και να βελτιώνει την κίνησή του, και αμήχανος ο Γιάννης του Νίκου Ψαρά. 

Εύστοχη η μουσική επένδυση της Κατερίνας Πολέμη, αλλά δυο φορέματα της Ελένης Μανωλοπούλου πρόδιδαν προχειρότητα σε μια -γενικότερα- πολύ δουλεμένη παράσταση.

Όταν το θέατρο υπηρετείται με αγάπη, το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά χίμαιρα είναι. Και εν προκειμένω δεν μιλάμε απλά για αγάπη, αλλά για πραγματική και εμφανή κατάθεση ψυχής από όλους τους συντελεστές. Συγχαρητήρια!

Ε.Σ.