Μα η νύχτα αναιρεί τις αποστάσεις...

Giuseppe Ungaretti

Ω νύχτα

Μέσ' απ' την άπλετη αδημονία της αυγής
Δέντρα απογυμνωμένα.

Οδυνηρά ξυπνήματα.

Φύλλα, αδέλφια μου φύλλα,
Μες στο θρήνο μου σας ακούω.

Φθινόπωρα,
Φθίνουσες ηδονές.

Ω, νιάτα,
Η ώρα τ' αποχωρισμού μόλις πέρασε.

Ψηλά ουράνια της νιότης,
Ελεύθερη ορμή.

Νά με κιόλας έρημος.

Χαμένος σ' αυτή την κυρτή μελαγχολία.

Μα η νύχτα αναιρεί τις αποστάσεις.

Ωκεάνιες σιωπές,
Αστρικές φωλιές ρέμβης.

Ω, νύχτα.


Μτφρ.: Φοίβος Ι. Πιομπίνος