Από όλα, θα κρατήσω το υστερόγραφο...

Έλενα Σταγκουράκη

To υστερόγραφο

Από όλα, θα κρατήσω το υστερόγραφο.

Από τα προηγούμενα, τα μη ακόλουθα,

τι άλλο να φυλάξω, παρεκτός

αυτό το σύνθημα, το απ’ όλα ανέπαφο;

Ναι, σύνθημα, δε λέγεται αλλιώς,

αφού ολόκληρες τις λέξεις δεν τις άντεξες,

και χάραξες μονάχα τα αρχικά, δύο τελείες, μια αγγλικούρα.

Δεν εξετάζεσαι στην έκθεση,

μα είναι που εγώ πάντα −και τώρα ακόμη− δυσπιστώ.

Όσο για σένα και τις σκέψεις σου τις άλικες,

−θα το πω χωρίς καμία φιοριτούρα−

θα περάσουνε κι αυτές με τον καιρό.

Με τη νέα τη ζωή και στο αυλάκι το νερό

θα 'χω ήδη ξεχαστεί −έστω, ατονήσει−﮲

και κάποτε θα σέβεσαι που εγώ από τους δυο

ανέλαβα και πήρα την ευθύνη.

Ελπίζω μόνο τότε να μην πεις πως, ως ιδιόχειρο,

συγκρίνονται η συνέχεια και η ωδίνη

με ένα γραμμένο στην ακρούλα υστερόγραφο.