Μια Χιλή δρόμος...

Έλενα Σταγκουράκη

 

Μια Χιλή δρόμος

Χώρα στο σχήμα λεπίδας,

χατζάρα και μ’ έκοψες, δίκοπη ―   

για λίγο το φόρεμα ενδύθηκες        

μιας δεύτερης πατρίδας                               

και ύστερα απ’ το βάθρο σου γκρεμίστηκες,

τη θέση την περίοπτη.                                  

Γη του Πάμπλο, της Βιολέτας,

του Ραούλ και του Βισέντε,

του Νικάνορ, της Γκαμπριέλας,

της κουέκας, του Αγιέντε,

γη των Άνδεων και του Πάσχα,

της ερήμου, των Ιγιάπου,

γη της ένδειας και του Χάρρα,

του Λαουτάρο και του δράκου                                

που «αγνοοούμενους» διατάζει.                             

Γη κι Εκείνου που επιστρέφει

πριν προλάβει καν να φτάσει.