Εγώ λέω πιο όμορφο, εκείνο που αγαπάμε...

Σαπφώ

άλλοι λένε το ιππικό πως είναι το πιο όμορφο

πάνω στη μαύρη γη, αλλοι το πεζικό

και άλλοι τα καράβια∙ εγώ όμως λέω πιο όμορφο

εκείνο που αγαπάμε∙ 

κι αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το νιώσει∙

η Ελένη που 'χε ασύγκριτη ομορφιά

μες στους θνητούς ανθρώπους,

τον άντρα της, τον άριστο μες στους ξεχωριστούς

παράτησε και για την Τροία άνοιξε πανιά

χωρίς καθόλου να νοιαστεί την κόρη

και τους ακριβούς γονείς της∙ τόσο πολύ

τη γέλασ' η θεά και πήρε το μυαλό της∙

βλέπεις είν' εύκαμπτο πολύ των γυναικών το γένος

και εύκολα μάς ξεγελά η Κύπρις∙

έτσι και τώρα, φέρνει ξαφνικά

στη θύμησή μου την Ανακτορία, που 'χει φύγει πια∙

εκείνης θα 'θελα να δω ξανά το εράσμιο βήμα,

του λαμπερού προσώπους της το εξαίσιο φέγγος

παρά τα όπλα των Λυδών και τους στρατιώτες πάνοπλους

μες στο πεδίο της μάχης.

Απόδοση στη νέα ελληνική: Τασούλα Καραγεωργίου