Πανικός...

Παντελής Μπουκάλας

Ποτέ δεν θα μπορέσω να σου δώσω κάτι περισσότερο από τον πανικό μου. Κρυμμένος θα 'μαι και την ώρα την πιο άγρια, όταν το πάθος θα με τανύει ώς τη ρήξη. Άτεχνα κρυμμένος. Σαν και τον κλέφτη που επαιτεί τη σύλληψή του, να λυτρωθεί.

Ποτέ δεν θα μπορέσω να σου δώσω κάτι περισσότερο από τον πανικό σου. Και τη στιγμή την άγια θα ξεμακραίνεις μέσα σου, θα χάνεσαι, στον κόμπο που σε γέννησε θα επιστρέφεις, λατρεύοντάς τον, με μιαν αγάπη σπαραγμού.

Ποτέ δεν θα μπορέσω να σου δοθώ υπέρτερος του σκηνοθέτη πανικού μου.