ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΜΑΣ
Αφού η Ποίηση, των τεχνών η πεμπτουσία,
Πέμπτη ανεδείχθη και χωρίς την ουσία της,
Πρώτο ας αναδειχθεί μ' όλη τη λάμψη του
Αυτό το ουσιώδες βλέμμα, αυτό το άρωμα,
Αυτό το σύρσιμο μεταξωτού στη σκάλα,
Καθώς ο ωκεανός ανεβαίνει,
Μέγας αυτός, στα ταπεινά μας δώματα,
Μια ντροπαλή τού παντός σκιά,
Που τίποτε δεν μπορεί να προσφέρει.
***
ΠΛΟΕΣ
Είναι να τρελαθείς αν λογαριάσεις
Πόσες χιλιετίες τώρα ο δύστυχος
Δύστυχος έρχεται, δύστυχος φεύγει.
Αν, λοιπόν, δεν υπήρχε η θάλασσα
Και πάνω απ' αυτήν τα ταξιδιάρικα τα ουράνια,
Πού θα έσκυβε να δει το πρόσωπό του
Και πού, μετά, θα σήκωνε το κούτελο,
Να σχεδιάσει το χάρτη...
***
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΙΠΕ
Το πρόβατο το απολωλός. Η Τραβιάτα.
Η Κυριακή με τις καμέλιες.
Για τον Κύριο σταθερή μέρα ακροάσεων.
Για τον Απόλλωνα των ρεμπετών Συννεφιασμένη.
Για μένα δυο πακέτα εφημερίδες
Με προφητείες για πνιγμένους και κουφούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου