Ναζίμ Χικμέτ
Το ταξίδι
Ταξιδεύουμε μ' ένα φορτηγό καρβουνιάρικο
Μένει λιμάνι όπου να μην έχουμε ακόμη χτυπηθεί;
Μένει θλίψη που να μην την τραγουδήσαμε ακόμη;
Τον ορίζοντα που βλέπουμε κάθε πρωί μπροστά μας
δεν τον βλέπαμε πίσω κάθε βράδυ;
Πόσα αστέρια δεν πέσανε μπροστά μας
ακραγγίζοντας τα νερά.
Κάθε αυγή δεν ήταν τάχα η ανταύγεια
της μεγάλης νοσταλγίας μας;
Παρ' όλ' αυτά πάμε, δεν είν' έτσι, πάμε.
1948
Μετάφραση: Άρης Δικταίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου