Eduardo Galeano (2)...

Eduardo Galeano


Λίγα λόγια για τον πετυχημένο άνδρα

Δεν μπορεί να κοιτάξει το φεγγάρι δίχως να υπολογίσει την απόσταση.
Δεν μπορεί να κοιτάξει το δέντρο δίχως να υπολογίσει την αξία του ξύλου.
Δεν μπορεί να κοιτάξει έναν πίνακα δίχως να υπολογίσει την τιμή του.
Δεν μπορεί να κοιτάξει τον κατάλογο δίχως να υπολογίσει τις θερμίδες.
Δεν μπορεί να κοιτάξει έναν άνθρωπο δίχως να υπολογίσει το όφελος.
Δεν μπορεί να κοιτάξει μια γυναίκα δίχως να υπολογίσει τον κίνδυνο.




***

Λίγα λόγια για το φόβο

Η πείνα τρέφεται με φόβο. Ο φόβος της σιωπής ηχεί εκκωφαντικός στους δρόμους. Ο φόβος απειλεί:
Αν αγαπήσεις, θα κολλήσεις έιτζ.
Αν καπτνίσες, θα πάθεις καρκίνο.
Αν αναπνεύσεις, θα μολυνθείς.
Αν πιεις, θα τρακάρεις.
Αν φας, θα σου ανέβει η χοληστερίνη.
Αν μιλήσεις, θα μείνεις άνεργος.
Αν περπατήσεις, θα σου επιτεθούν.
Αν αρχίσεις να σκέφτεσαι, θα έχεις άγχος.
Αν αρχίσεις ν' αμφιβάλλεις, θα τρελαθείς.
Αν αρχίσεις να αισθάνεσαι, θα νιώσεις μοναξιά.


 ***



Λίγα λόγια για την ουτοπία

Βρίσκεται στον ορίζοντα, λέει ο Φερνάντο Μπίρι. Πλησιάζω δυο βήματα, κι εκείνη απομακρύνεται δυο βήματα. Περπατώ δέκα βήματα, κι ο ορίζοντας κάνει πίσω άλλα δέκα. Όσο κι αν προχωρήσω, δεν θα τη φτάσω ποτέ. Σε τι χρησιμεύει η ουτοπία; Γι' αυτό ακριβώς: για να προχωρούμε.


Από το βιβλίο: "Οι λέξεις ταξιδεύουν", μτφρ Ισμήνη Κανσή
 

Eduardo Galeano (1)...

Eduardo Galeano


Λίγα λόγια για τη λέξη

Στη γλώσσα γκουαρανί "νιε ε" σημαίνει "λέξη", αλλά και "ψυχή". Οι Ινδιάνοι Γκουαρανί πιστεύουν πως όσοι λένε ψέματα ή σπαταλάνε τις λέξεις προδίδουν την ψυχή.


***

Λίγα λόγια για το ανθρώπινο σώμα

Η Εκκλησία λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι αμαρτία.
Η επιστήμη λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι μια μηχανή.
Η διαφήμιση λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι εμπόριο.
Το ίδιο το σώμα λέει: Εγώ το γιορτάζω.


***

Το αόρατο πρόσωπο

Όλα κι όλοι έχουμε πρόσωπο κι ένα σημάδι. Ο σκύλος, το φίδι, ο γλάρος, εσύ κι εγώ, όσοι ζούμε, όσοι έζησαν, οτιδήποτε περπατά, σέρνεται ή πετά: όλοι έχουμε πρόσωπο και κάποιο σημάδι. Αυτό πιστεύουν οι Μάγια. Πιστεύουν επίσης ότι το αόρατο αυτό σημάδι είναι περισσότερο σημαντικό απ' ό,τι το ίδιο το ορατό πρόσωπο. Σε αναγνωρίζουν από το σημάδι σου. 



***

Ανοιχτό παράθυρο στη θάλασσα

Δεν μπορεί να μείνει πουθενά στάσιμη. Η μοίρα των βουνών και των δέντρων είναι να έχουν ρίζες, όμως η θάλασσα, όπως κι εμείς, είναι καταδικασμένη στον πλάνητα βίο. Θαλασσινές πινελιές: όσοι ζούμε κοντά στη θάλασσα, είμαστε φτιαγμένοι κι απ' αυτήν, πέρα από το χώμα. Και το νιώθουμε, κι ας μην το ξέρουμε, όταν αρμενίζουμε από καφενείο σε καφενείο, στα κύματα των δρόμων της πόλης, ή ταξιδεύουμε, μέσα στην ομίχλη, προς το λιμάνι ή το ναυάγιο που μας περιμένει απόψε.




Από το βιβλίο: "Οι λέξεις ταξιδεύουν", μτφρ Ισμήνη Κανσή