Federico García Lorca
Κι ύστερα
Οι λαβύρινθοι της μνήμης,
του χρόνου δημιουργίες,
σβήνουν.
(Η έρημος μονάχα
απομένει.)
Η καρδιά,
του πόθου πηγή,
σβήνει.
(Η έρημος μονάχα
απομένει.)
Η πλάνη της αυγής
και τα φιλιά, συνάμα,
σβήνουν.
Η έρημος μονάχα απομένει.
Έρημος που κυματίζει.
(Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη)
********************
Y después
Los laberintos
que crea el tiempo,
se desvanecen.
(Sólo queda
el desierto.)
El corazón,
fuente del deseo,
se desvanece.
(Sólo queda
el desierto.)
La ilusión de la aurora
y los besos,
se desvanecen.
Sólo queda el desierto.
Un ondulado
desierto.
