ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ! 83 Ιστορίες Μπονζάι για το Σημείο Μηδέν....

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ!

Οι 83 Ιστορίες Μπονζάι για το Σημείο Μηδέν είναι η πρώτη ανθολογία διηγημάτων στα ελληνικά που συγκροτείται και εκδίδεται με αφορμή τη μαύρη επέτειο των δεκαπέντε χρόνων από τη μοιραία 11/09/2001 και την πτώση των Δίδυμων Πύργων της Νέας Υόρκης. Οι επιπτώσεις εκείνης της επίθεσης μεταλλασσόμενες επιβιώνουν ακόμα αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, αντιλαμβανόμαστε και βιώνουμε την καθημερινότητα και τον κόσμο. Η εικόνα του ασφαλούς και άτρωτου δυτικού πολιτισμού έχει πλέον καταρρεύσει μαζί με τους Πύργους.

Με το βιβλίο αυτό προτείνεται ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από τη διεθνή μυθοπλαστική παραγωγή με θέμα ή αφορμή το καθοριστικό εκείνο γεγονός και τον αντίκτυπό του. Γι’ αυτό επιλέξαμε και συμπεριλάβαμε πέραν των γνωστών Eλλήνων συγγραφέων και διηγήματα αναγνωρισμένων συγγραφέων από τα αγγλικά, ισπανικά, ρωσικά και βουλγαρικά, που μετέφρασαν ειδικά για τον αφιερωματικό αυτόν τόμο συνεργάτες μας μεταφραστές, και τα οποία δημοσιεύονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Εκδίδουμε αυτή την ανθολογία πιστεύοντας στη δύναμη της λογοτεχνίας και ελπίζοντας στη μεταμορφωτική δράση των κειμένων πάνω στην καθημερινή μας σκέψη και πράξη.

Αφιέρωμα με διηγήματα-μπονζάι για το Σημείο Μηδέν

Μετά από αναγνώσεις, αξιολογήσεις, μεταφράσεις και βαθμολογήσεις, φτάνουμε σιγά-σιγά (ή γρήγορα-γρήγορα) στους φιναλίστ των διηγημάτων-μπονζάι για το Σημείο Μηδέν. Μες στο 2016 οι Δίδυμοι Πύργοι έπεσαν και ξανάπεσαν πολλές φορές...

Παρακάτω η πρόσκληση ενδιαφέροντος, όπως δημοσιεύτηκε στις 15 Μαρτίου 2016:

**********************************

Πρό­σκλη­ση ἐν­δι­α­φέ­ρον­τος

ΟΤΑΝ τὸ 2001 οἱ τε­ρά­στιοι Δί­δυ­μοι Πύρ­γοι τῆς Νέ­ας Ὑ­όρ­κης ἔ­παιρ­ναν φω­τιὰ ἡ εἴ­δη­ση ἀ­κι­νη­το­ποί­η­σε πρὸς στιγ­μὴν ὁ­λό­κλη­ρο τὸν πλα­νή­τη. Ὅ­λοι κοι­τοῦ­σαν πα­γω­μέ­νοι σὲ ἀ­πευ­θεί­ας με­τά­δο­ση τὶς εἰ­κό­νες στοὺς δέ­κτες τῶν τη­λε­ο­ρά­σε­ων. Τὸ ἀ­δι­α­νό­η­το συ­νέ­βη. Ἡ ὑ­περ­δύ­να­μη χτυ­πή­θη­κε στὸ κέν­τρο της, ἔ­πε­σε τὸ Πεν­τά­γω­νο καὶ τὸ Κέν­τρο Δι­ε­θνοῦς Ἐμ­πο­ρί­ου. Χι­λιά­δες ἀ­θῶ­οι ἄν­θρω­ποι σκο­τώ­θη­καν. Ἡ Ἀ­με­ρι­κὴ ξαφ­νι­κὰ (;) θρη­νοῦ­σε. Ἀ­πὸ τό­τε ὅ­λα ἄλ­λα­ξαν. Πα­ρά­ξε­νοι καὶ ἀ­προσ­δό­κη­τοι πό­λε­μοι ξε­κί­νη­σαν. Ἡ ψευ­δαί­σθη­ση τῆς ἀ­σφά­λειας γιὰ τὸν δυ­τι­κὸ κό­σμο, μα­ζὶ μὲ τὶς ἐ­πί­πλα­στες βε­βαι­ό­τη­τες ποὺ τὸν χα­ρα­κτή­ρι­ζαν, κα­τέρ­ρευ­σε μα­ζὶ μὲ τοὺς γυ­ά­λι­νους πύρ­γους. Ἡ ἱ­στο­ρί­α γυρ­νοῦ­σε σε­λί­δα. Ὁ τρί­τος κό­σμος ἀρ­γο­σα­λεύ­ον­τας ἔ­δει­χνε τὰ δόν­τια του, ἡ Ἂλ Κά­ιν­τα ἀ­νέ­λα­βε τὴν εὐ­θύ­νη, ἄρ­χι­σε ὁ «προ­λη­πτι­κὸς» πό­λε­μος τοῦ Μποὺς τοῦ νε­ώ­τε­ρου ἐ­νάν­τια στὴν «τρο­μο­κρα­τί­α». Ἀ­κο­λού­θη­σε ἡ τό­σο γρή­γο­ρα δι­α­ψευ­σθεῖ­σα «Ἀ­ρα­βι­κὴ ἄ­νοι­ξη», ἐ­νῶ σή­με­ρα ἡ πλη­γὴ τῆς Συ­ρί­ας ποὺ ἐ­ξέ­θρε­ψε τὸν ISIS καὶ προ­κά­λε­σε τὶς ἀ­τέ­λει­ω­τες «προ­σφυ­γι­κὲς ρο­ὲς» κα­τα­δει­κνύ­ει τὴν βα­θειὰ ὑ­πο­κρι­σί­α καὶ ἀ­νι­κα­νό­τη­τα τῶν ἡ­γε­τι­κῶν ἐ­λὶτ τῆς Εὐ­ρώ­πης… Ὁ πολ­λὰ ὑ­πο­σχό­με­νος 21ος αἰ­ώ­νας ἔ­κα­νε τὸ δυ­σοί­ω­νο ντεμ­ποῦ­το του ἀ­πὸ τὸ μα­κά­βριο «ση­μεῖ­ο μη­δὲν» τοῦ νο­τί­ου Μαν­χά­ταν, συμ­πα­ρα­σύ­ρον­τας, συμ­βο­λι­κῶς γιὰ μᾶς, στὰ ἐ­ρεί­πιά του καὶ τὸ πα­ρα­κεί­με­νο ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξο ἐκ­κλη­σά­κι τοῦ Αγί­ου Νι­κο­λά­ου.

       Ἐ­φέ­τος συμ­πλη­ρώ­νον­ται δε­κα­πέν­τε χρό­νια ἀ­πὸ τὸ ἱ­στο­ρι­κὸ αὐ­τὸ γε­γο­νὸς ποὺ ση­μα­το­δό­τη­σε τό­σες ἀλ­λα­γές, ἀ­πὸ τὴν παγ­κό­σμια πο­λι­τι­κὴ ὣς τὴν ἁ­πλῆ κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας, καὶ ἐν­δε­χο­μέ­νως κά­ποι­ες (ἴ­σως πολ­λὲς) πτυ­χὲς τῶν ἐ­πι­πτώ­σε­ών του νὰ μᾶς εἶ­ναι ἀ­κό­μη ἄ­γνω­στες. Ὡ­στό­σο ἔ­χει γί­νει ἀ­φορ­μὴ συ­νε­χοῦς καὶ ἔν­το­νου ἀ­να­στο­χα­σμοῦ σὲ συλ­λο­γι­κὸ καὶ προ­σω­πι­κὸ ἐ­πί­πε­δο γιὰ ἀ­να­ρίθ­μη­τους ἀν­θρώ­πους σὲ ὁ­λό­κλη­ρο τὸν κό­σμο. Ἐ­πι­πλέ­ον, ὅ­πως ἦ­ταν ἀ­να­με­νό­με­νο, εἰ­σέ­βα­λε καὶ στὸν χῶ­ρο τῆς τέ­χνης καὶ εἰ­δι­κό­τε­ρα τῆς λο­γο­τε­χνί­ας. Στὰ δέ­κα χρό­νια (2/9/2011) ἀ­πὸ τὴν ἀ­πο­φρά­δα ἡ­μέ­ρα ὁ Guardian παρουσίαζε τὰ 20 καλύτερα βιβλία ποὺ γράφτηκαν γιὰ τὴν 9/11, καὶ ἐγ­και­νί­α­ζε μιὰ σει­ρὰ σχε­τι­κῶν δι­η­γη­μά­των μὲ τί­τλο «9/11 stories»,  τὴν ἴ­δια μέ­ρα ὁ Economist ἐ­ξέ­τα­ζε πῶς ἡ 11/9 ἄλλαξε τὴν μυθοπλασία, ἐ­νῶ ἡ Wiki πα­ρα­θέ­τει κατάλογο 17 σχετικῶν μυθιστορημάτων, με­τα­ξύ των ὁ­ποί­ων καὶ τὸ Falling Man (2007) τοῦ Don DeLillo, ποὺ με­τα­φρά­στη­κε καὶ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ἀ­πὸ τὴν Ἔ­φη Φρυ­δᾶ (Ἑ­στί­α, 2010) μὲ τὸν τί­τλο Ἄν­θρω­πος σὲ πτώ­ση. Ἕ­να μι­κρὸ ἀ­φι­έ­ρω­μα στὰ δε­κά­χρο­να ἀ­πὸ τὴν «Πτώ­ση τῶν Πύργων» ἔ­κα­νε καὶ τὸ ἱ­στο­λό­γιό μας Πλα­νό­διον – Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι δη­μο­σι­εύ­ον­τας τρί­α σχε­τι­κὰ μπον­ζά­ι: τοῦ Ἀλέξανδρου Βαναργιώτη, τῆς Ἰωάννας Καρατζαφέρη καὶ τῆς Ἡρῶς Νικοπούλου.

       Δε­κα­πέν­τε χρό­νια με­τὰ τὸ Πλα­νό­διον–Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι καὶ ἡ Books’ Journal συ­νερ­γά­ζον­ται γιὰ ἕ­να με­γά­λο ἀ­φι­έ­ρω­μα στὴν ση­μα­δια­κὴ μέ­ρα, ἐ­πι­δι­ώ­κον­τας:

– τὴν με­τά­φρα­ση ἀ­ξι­ό­λο­γων μι­κρῶν δι­η­γή­μα­των ἀ­πὸ τὴν δι­ε­θνῆ μυ­θο­πλα­στι­κὴ πα­ρα­γω­γὴ μὲ θέ­μα τὴν 11/9/2001,

– τὴν συ­νερ­γα­σί­α γνω­στῶν ἑλ­λή­νων συγ­γρα­φέ­ων γιὰ τὸ ἴ­διο θέ­μα,

– τὴν συμ­με­το­χὴ νέ­ων συγ­γρα­φέ­ων, φί­λων ἀ­να­γνω­στῶν τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου καὶ τῆς ἐ­φη­με­ρί­δας κα­θὼς καὶ κά­θε ἄλ­λου ἐν­δι­α­φε­ρο­μέ­νου, ποὺ τοὺς κα­λοῦν νὰ μᾶς στεί­λουν ἕ­να μι­κρο­δι­ή­γη­μά τους ἕ­ως 300 λέ­ξεις (ἀ­νώ­τα­το ὅ­ριο, τοῦ τί­τλου, ποὺ εἶ­ναι ὑ­πο­χρε­ω­τι­κός, συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου).

Τὰ δι­η­γή­μα­τα θὰ πρέ­πει νὰ στα­λοῦν ἐ­πω­νύ­μως μέ­χρι καὶ τὴν Τρί­τη 15 Ἰ­ου­νί­ου 2016 στὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­εύ­θυν­σηironet@otenet.gr. Κά­θε συγ­γρα­φέ­ας ἐ­πι­τρέ­πε­ται νὰ ἀ­πο­στεί­λει ἕ­να μό­νο πε­ζό. Τὰ κα­λύ­τε­ρα ἀ­πὸ αὐ­τὰ θὰ δη­μο­σι­ευ­τοῦν στὸ ἀ­φι­ε­ρω­μα­τι­κὸ τεῦ­χος τοῦ Books’ Journal ποὺ θὰ κυ­κλο­φο­ρή­σει στὶς 11 Σε­πτεμ­βρί­ου 2016 καὶ ἀ­κο­λού­θως στὸ ἱ­στο­λό­γιο Πλα­νό­διον – Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι.

Ἡ κρι­τι­κὴ ἐ­πι­τρο­πὴ ἀ­πο­τε­λεῖ­ται ἀ­πὸ τὸν συγ­γρα­φέ­α καὶ με­τα­φρα­στῆ Βα­σί­λη Μα­νου­σά­κη, τὴν συν­δι­ευ­θύν­τρια τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου συγ­γρα­φέ­α καὶ εἰ­κα­στι­κὸ Ἡ­ρὼ Νι­κο­πού­λου, καὶ τὴν με­τα­φρά­στρια Ἕ­λε­να Σταγ­κου­ρά­κη.

Ἀ­θή­να 15 Μαρτίου 2016

Στοιχίζει η μοναδικότητα

 

Ηρώ Νικοπούλου

Στοιχίζει η μοναδικότητα

Μαλλιά καστανά απ' τους ήλιους καμένα

ξυπόλυτη παίζεις μοναχοκόρη

στης μάνας σου την γέρικη

καρκινική αγκαλιά

Γλυκό κορίτσι αργότερα

στεφανωμένο σφιχτές πλεξούδες

περίμενες μέσα σε ριχτά

της εποχής φορέματα

Όμως -βράδυ να ήταν ή ξημέρωμα;-

άλλα σου αναγγείλανε

σάστισε η σκέψη σου βουβή

κι έκτοτε με χαμόγελο κοιτούσες

μισό τη ζωή που σου ετάχθη

Ο γάμος κι ύστερα ο κατατρεγμός

δεν καταλάβαινες

κι ο Γιος

που άρχισε γοργά να μεγαλώνει

Έπειτα για λίγο όλα έμοιασαν εντάξει

μα πού να 'ξερες

Φυλακισμένη πως θά 'σουνα

μες στους αιώνες σε τέμπλα

σε χιλιοφίλητα γυαλιά

πάλι και πάλι να πονάς διστάζοντας

και να πολυδακρύζεις

-δεν είχε τέτοιες διευκρινίσεις ο αγγελιοφόρος

(κούριερ τους λέμε σήμερα, που φέρνουν συστημένα)

Αλλιώς σου τά 'πε τότε όλα καλά χαρμόσυνα

"ευλογημένη εσύ μόνη απ' όλες τις γυναίκες..."

κι εκεί ξεχάστηκες

κάτι σου τράβηξε την προσοχή

αυτό το "εσύ μόνη" ίσως

δεν άκουσες το παρακάτω

θα θρηνείς αδάκρυτη μες στους αιώνες

το θάνατό Του.

 

Είναι και ο εαυτός

Ηρώ Νικοπούλου

Είναι και ο εαυτός

Κάθε πρωί τη στήνει σιωπηλά

και με κοιτά απ' τον καθρέφτη

δειλά τον πιάνω κάτω απ' το νερό

Πυρωμένο μυρίζει το δέρμα του στον ήλιο

τον σκεπάζω, τον φροντίζω

φαντάζομαι τα χρόνια μου μαζί του

μόνο μ' αυτόν - το πιο τρομακτικό

Τον φοβάμαι, τον παρηγορώ

μα σίγουρα εντέλει

παρ' όλη την συν-πάθεια

τον μισώ

και πάντα το πιο δύσκολο

της γοητείας του να διαφεύγω

Θέλει μεγάλη προσοχή

μην ταυτιστώ μαζί του.

**************

Α, να μπορούσα ν' ανασύρω

τα βελούδα του έρωτα

να 'βλεπα το χιλιοτρυπημένο κορμί

της αγάπης

***************

Γιατί πάντα κάνω το λάθος

να ψάχνω το σωστό;