"Αν η Ιδέα Βιλαρίνιο ζούσε, θα ήταν πολύ ευτυχής από την πληρότητα και την ποιότητα της κριτικής προσέγγισης, της ανθολόγησης και του μεταφραστικού έργου που παρουσιάζει η Έλενα Σταγκουράκη στην ανωτέρω επίτομη έκδοση. Η δίγλωσση αντικριστή εμφάνιση των περιεχομένων, εμπλουτισμένο με πρόλογο της Ana Ines Larre Borges, αναλυτική εισαγωγή της μεταφράστριας και επιμέλεια του Δημήτρη Αρμάου, αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη ελληνική αναφορά στο έργο της διάσημης Ουρουγουανής ποιήτριας, κριτικού, μεταφράστριας και αγωνίστριας για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, Ιδέας Βιλαρίνιο.
(...)
"το επιλεγμένο υλικό και τα συνοδευτικά παρακείμενα μάς πληροφορούν ότι πρόκειται για μια ποιήτρια της οποίας το έργο χαρακτηρίζεται από αλήθεια και πάθος. (...) Η ευθύβολη σκέψη της, σε συνδυασμό με την αποστεωμένη από περιττολογίες γραφή των ποιημάτων, δημιουργούν μια δωρική εικόνα, στο βάθος της οποίας φιλοξενούνται η απλότητα, η ευαισθησία, η ειλικρίνεια, το αφτιασίδωτο ύφος, η αμεσότητα, η ανεμπόδιστη δηλαδή επικοινωνία της ποιήτριας με τον αναγνώστη μέσα από το ποίημα, το οποίο υπήρξε ο κατ' εξοχήν εξομολογητικός τρόπος επικοινωνίας της με το κοινό. Η Βιλαρίνιο γράφοντας ποίηση δεν μασάει τα λόγια της, μας ανακοινώνει μονοσήμαντα απερίφραστες σκέψεις δομημένες σε άκρως ρεαλιστικό πλαίσιο κατά τέτοιο τρόπο που δείχνει να μας προ(σ)καλεί σε μετάληψη με σάρκα από το σώμα της.
(...)
"η ποιήτρια αγωνίζεται για τη βελτίωση της ζωής, την αποκάλυψη του έρωτα, τη σαρκαστική αντιμετώπιση του θανάτου, χρησιμοποιώντας ως κοινό παρανομαστή την έμφυτη μοναχικότητα που τη διέκρινε ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη.
(...)
Η παρούσα έκδοση, με τη διεξοδική παρουσίαση του έργου και της προσωπικότητας της Ιδέα Βιλαρίνιο, τιμά την Έλενα Σταγκουράκη, γιατί προσφέρει στους Έλληνες φιλαναγνώστες μια εκλυστική και εν πολλοίς άγνωστη περιδιάβαση."
Β. Δημητριάδης
Περιοδικό "Απόπλους", τεύχος 73-74, φθινόπωρο-χειμώνας 2017, σελ. 156-157.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου