Νεκραναστάσεις αθανάτων
Ιούνιος μήνας
και η σκιά
που πάνω μου
πέφτει
δεν
ανακουφίζει.
Φυλλώματα
ύπουλα, μαβιά,
ένα ξένο
παρελθόν
το παρόν μου
ξορκίζει.
Στέφανον εξ
ακανθών
η ανάσταση με
στολίζει
περασμένων
ημερών.
Ονόματα,
αναμνήσεις∙ πικρίζει
και η ίδια η
γεύση των νερών
που ήρθαν να
λυτρώσουν,
να ξεπλύνουν
κάθε δυστοπία.
Φόβοι, ενοχές,
διλήμματα
καταντούνε
ουτοπία
το αύριο
εμπρός σου.
Κραταιός
μονάχα ο άνεμος
που διαπερνά
τα ψήγματα
Παράδεισου σε
κόλασης καμίνι.
Σπίτι
ερειπωμένο έχει μείνει
της ύπαρξής
μου η θολή η μνήμη.
Έλενα
Σταγκουράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου