ΚΑΠΙΤΩΝΟΣ
Το κάλλος, αν του λείπει η χάρη, τέρπει μόνο, δεν αδράχνει-
όπως το δόλωμα χωρίς αγκίστρι μάταια ψάχνει.
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Την Κύπριδας το κάλλος, την Πειθώς το στόμα έχεις, το σώμα
της Άνοιξης, σαν της Καλλιόπης της φωνής το χρώμα,
τα χέρια έχεις της Αθηνάς, της Θέμιδας τη σωφροσύνη
-με σένα, Φίλη, οι Χάριτες τέσσερις έχουν γίνει.
ΛΟΥΚΙΛΛΙΟΥ
Ή μη με αφήσεις να αγαπώ, Έρωτα, ή τότε βοήθησέ με
να αγαπηθώ. Σβήσε τον πόθο ή πόθο κέρασέ με.
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Τα μάτια της ολόχρυσα, τα μάγουλά της κρυσταλλένια,
τερπνότερο από πορφυρό τριαντάφυλλο το στόμα,
σαν από αλάβαστρο ο λαιμός, σαν από μάρμαρο τα στήθη,
πόδια λευκότερα απ' της Θέτιδας, σαν ασημένια.
Κι αν κάποια αγκάθια έχουν αφήσει στα μαλλιά της λευκό χρώμα,
τα ίχνη αυτά του χρόνου τα εμπιστεύομαι στη λήθη.
ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Να μην ποθώ την Ηλιοδώρα πια η ψυχή μου συμβουλεύει:
τις ζήλειες και τα δάκρυα που έχυσα δεν τα ξεχνάει.
Με πιέζει, αλλά να πάψω πια δύναμη δεν μου περισσεύει.
Η απαίσια! συμβουλεύει αλλά δεν παύει να αγαπάει.
ΜΑΡΚΟΥ ΑΡΓΕΝΤΑΡΙΟΥ
Έρωτας δεν είναι όταν κάποιος δει κάποια καλοφτιαγμένη,
να την ποθήσει υποχωρώντας στων ματιών την κρίση,
αλλά όταν μια κακόμορφη, με την καρδιά του λαβωμένη
και αλλοπαρμένο το μυαλό από πάθος, αγαπήσει.
Αυτός είναι έρωτας, αυτό είναι πυρ: τα ωραία πάντα προσφέρουν
τέρψη σε όσους με γνώση τη μορφή να κρίνουν ξέρουν.
ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Οξύβοα κουνούπια, αναίσχυντα, που το αίμα μας ρουφάτε,
διπτέρυγα της νύχτας κνώδαλα, ζητώ μια χάρη:
τη Ζηνοφίλα αφήστε ήσυχη μια στάλα ύπνο να πάρει
και ιδού, σπεύστε, κατασπαράξτε τα δικά μου μέλη.
Αλλά τι μάταια φλυαρώ; Αφού και τα ανάλγητα θηρία
τέρπονται με το δέρμα της το τρυφερό σαν μέλι.
Μόνο αγγίξτε την, σιχαμερά ζωύφια, αν τολμάτε:
Θα νιώστε των ζηλότυπων χεριών μου τη μανία.
ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Κουνούπι, πέταξε, ταχύς αγγελιαφόρος, κι ακουμπώντας
στο αυτί της Ζηνοφίλας τρυφερά ψιθύρισέ της:
"Άγρυπνος σε προσμένει κι εσύ, την αγάπη του ξεχνώντας,
κοιμάσαι." Εμπρός, φιλόμουσε, πέτα και μίλησέ της
σιγά, μονάχα τον ομόκλινό της μην ξυπνήσεις
και την οδυνηρή ζηλοτυπία του ερεθίσεις.
Κι αν τη μικρή μου φέρεις, με δορά λέοντος θα σε στέψω,
κουνούπι, και να φέρεις ρόπαλο θα σου επιτρέψω.
Μετάφραση στη νέα ελληνική: Νίκος Χουρμουζιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου