Herman Melville
Μαρλένα
Μακριά μέσα στη θάλασσα είναι η Μαρλένα,
μια γη σκιών και χειμάρρων,
μια γη πολλών απολαύσεων,
σκοτεινές, και απότομες, οι ακτές σου, Μαρλένα∙
αλλά πράσινοι, και δειλοί, οι απαλοί σου λοφίσκοι,
που κουρνιάζουν πίσω από τις δασώδεις εκτάσεις.
Βαθύσκιωτες οι πλαγιές σου, ολόλαμπρες οι πηγές σου,
σαν μάτια στη γη που σε παρατηρούν.
Πόσο γοητευτικά τα λημέρια σου, Μαρλένα! ―
Ω, τα νερά που κυλούν μέσα στον Όνιμου∙
ω, τα φύλλα που θροΐζουν μέσα από τον Πόνοου:
Ω, τα ρόδα που ανθίζουν στην Τάρμα.
Έλα, και δες την πεδιάδα της Βίνα:
Πόσο γλυκά, πόσο δροσερά, τα νησιά από την Ίνα.
Ναι! Είναι απόγευμα του γεμάτου,
του ολόγιομου φεγγαριού,
και πάντα η εποχή των φρούτων,
και πάντα η ώρα των λουλουδιών
και ποτέ η στιγμή των βροχών και των σφοδρών ανέμων,
όλα μέσα και γύρω από τη Μαρλένα.
Απαλός στεναγμός τα κλαδιά στον γαλήνιο ουρανό,
απαλή αγκαλιά η ακτή για τα μεγάλα κύματα εκεί∙
και στα δάση ή πλάι στους χειμάρρους,
εσύ το δίχως άλλο πρέπει να αποκοιμηθείς
στη Χώρα των Ονείρων.
Μετάφραση: Παναγιώτης Ράμμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου