9/2/10

Αέρας Αύγουστος 10



Κώστας Κουτσουρέλης

Αέρας αύγουστος 10

ΕΔΩ Ο ΗΛΙΟΣ είναι λίγος, σκοτεινός.
   Σφίγγει το φως του σαν σπασμένο αστέρι.
  Θάλασσα πουθενά. Γκρίζος αφρός

  έρπουν τα σύννεφα, νωθροί ουράνιοι εταίροι.
   Γύρω φανάρια ηλεκτρικά, τροχοί
  που όλο γυρίζουν, δόντι που πληγώνει·

  κολλάει στα τζάμια ριγιλή η βροχή,
   ιδρώτας από κόπο κι από σκόνη.
  Κοφτός των πλήκτρων ο χορός

  λέξεις καρφώνει και μετά τις ξεκαρφώνει –
   πότε ξυπνώντας μια κρυμμένη ενοχή,
  πότε μια μνήμη που την ξέχασε το χιόνι.

  Εδώ ο ήλιος είναι λίγος. Η απουσία
   άφησε αόμματο, τυφλό το μεσημέρι·
  χωρίς κοιλάδες απαλές την Αρκαδία·

  χωρίς του Αυγούστου την οσμή το καλοκαίρι.

2 σχόλια:

kk. είπε...

Χμ... Θυμίζει Βενετία. Κανάλια και νερά...dia

Έλενα Σταγκουράκη είπε...

Ναι..Μια Βενετία χωρίς κανάλια και τους καρναβαλιστές ν΄αναρωτιούνται κατάπληκτοι πού πήγε η μαγία για την οποία ταξίδεψαν τόσο μακριά.