Στίχους στοιβάζει αράδα
Σε πέτρινο πάνω χαρτί
Αυτός ο παλιός προορισμός της
Η μοίρα της είναι απτή.
Κύκλους διαγράφει νοητούς
Σε φόντο σκληρό και μπλαβί
Ζωγράφους αυτή ξεπερνάει
Τρανούς και τους καίει το πετσί.
Σώμα καλά τορνεμένο
Καμπύλες σωστές και κλωστή
Της δίνει μια φούρια και χάρη
Και δωσ’ του χορεύει αυτή.
Τι είναι;
Η
σ
β
ο
ύ
ρ
α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου