Idea Vilariño
Είσαι μόνος, κι εσύ…
Είσαι μόνος, κι εσύ.
Εγώ δεν αγγίζω τη ζωή σου, τη μοναξιά σου, το μέτωπό σου,
εγώ δεν είμαι στις νύχτες σου παρά λίμνη, ποτό,
τίποτα περισσότερο από μια λίμνη βαθειά
από όπου να πιεις μπορείς και με τα μάτια κλειστά ακόμη,
ξεχασμένος.
Για ’σένα είμαι σαν ένα ακόμη σκοτάδι, άλλη μια νύχτα,
προκαταβολή θανάτου
που φτάνει μια μέρα, κρύα, κι ο άνθρωπος περιμένει, αναμένει,
και φτάνει ,κι εκείνος παραδίδεται στη νύχτα, σε ένα στόμα,
κι η απόλυτη η λήθη τον τυφλώνει, τον εξοντώνει.
Δίχως όρια η νύχτα,
ξάγρυπνη, καθάρια, μόνη,
αποζητά τον έρωτα, άγγελο της κάθε πράξης...
Μόνος είσαι, κι εσύ.
Εκστατικός, διάφανος, ουράνιος, ψυχανεμισμένος,
αφέσου στη στιγμή.
Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη
****************************
Estás solo, lo mismo...
Estás solo,
lo mismo.
Yo no toco tu vida, tu soledad, tu frente,
yo no soy en tu noche más que un lago, una copa,
más que un profundo lago,
en que puedes beber aún cerrados los ojos,
olvidado.
soy para ti como otra oscuridad, otra noche,
anticipo de la muerte,
lo que llega en el día frío el hombre espera, aguarda,
y llega y él se entrega a la noche, a una boca,
y el olvido total lo ciega y lo anonada.
Yo no toco tu vida, tu soledad, tu frente,
yo no soy en tu noche más que un lago, una copa,
más que un profundo lago,
en que puedes beber aún cerrados los ojos,
olvidado.
soy para ti como otra oscuridad, otra noche,
anticipo de la muerte,
lo que llega en el día frío el hombre espera, aguarda,
y llega y él se entrega a la noche, a una boca,
y el olvido total lo ciega y lo anonada.
Sin límites
la noche,
pura, despierta, sola,
solícita al amor, ángel de todo gesto…
pura, despierta, sola,
solícita al amor, ángel de todo gesto…
Estás solo,
lo mismo.
Ebrio, lúcido, azul, olvidado del alma,
concédete a la hora.
Ebrio, lúcido, azul, olvidado del alma,
concédete a la hora.
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Poeticanet, τεύχος 11 (Δεκέμβριος 2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου