Εκείνη, μια κοπέλα πλαστική, σαν κι αυτές που βλέπω τριγύρω, από εκείνες που σαν κουραστούνε λίγο ιδρώνουν Channel "N° 3". Από ’κείνες που ονειρεύονται, έναν δόκτορα να παντρευτούν, αφού μ’ αυτόν καλύτερα θα εξασφαλιστούν. Σε κανέναν, αν δεν είναι της σειράς τους, δεν μιλούν, εκτός κι αν είναι ο «τάδε της τάδε». Όμορφες, αδύνατες, με ντύσιμο κομψό με γέλιο ψεύτικο και βλέμμα βιαστικό.
Εκείνος, ένας νέος πλαστικός, απ’ αυτούς που βλέπω τριγύρω, με τη χτένα του ανά χείρας κι έκφραση «δεν ήμουν εγώ». Από εκείνους που άλλο θέμα δεν γνωρίζουν από το ποια είναι η καλύτερη μάρκα αυτοκινήτου και προτιμούν να πεινούν, εντύπωση για να προκαλούν, κομψοί να κυκλοφορούν, και με κοπέλα πλαστική να καπαρωθούν. (Τι αποτυχία!)
Ήταν ζευγάρι πλαστικό σαν κι αυτά που βλέπω τριγύρω. Εκείνος με το νου του στα λεφτά κι εκείνη στις μπουτίκ του Παρισιού και τα μπιστρό, να δείχνουν αυτό που δεν είναι, να ζουν σ’έναν κόσμο όλο αυταπάτη και να λένε στο γιο τους, το μωρό: «Μην παίζεις με παιδιά με χρώμα διαφορετικό», να πνίγονται στα χρέη για να διατηρήσουν το status τους και να ευτυχήσουν. (Τι αποτυχία!)
Ήταν μια πόλη πλαστική απ’ αυτές που δε θέλω να βλέπω: με κτίρια μεγαθήρια καρκινικά κι ένα κέντρο για εφέ προορισμένο, όπου αντί για τον ήλιο το δολάριο ανατέλλει, όπου κανείς δε γελά και μονάχα κλαίει, ο κόσμος, πρόσωπα από πολυεστέρα, αφουγκρώνται δίχως ν’ ακούν, και κοιτάζουν δίχως να δουν: κόσμος που ξεπούλησε για τη βόλεψη την ελευθερία του, και το λόγο του για ύπαρξη.
Άκου φίλε κι αδερφέ μην πουλάς το μέλλον σου ποτέ ούτε για τη βόλεψη, ούτε για τα λεφτά∙ καθόλου μην διστάζεις, βλέπεις, πρέπει να διαβούμε αρκετά, πάμε όλοι μας μαζί μπροστά, μαζί θα καταφέρουμε πολλά, χωρίς της άγνοιας τη σκλαβιά και τα υπόλοιπα, χωρίς μοντέλα εισαγόμενα, δεν είναι η λύση αυτή.
Μην αφήνεσαι στην πλάνη, ψάχνε τα κίνητρα, την αφορμή. Θυμήσου: αφήνουν να φαίνεται η όψη μα ποτέ τους η ψυχή. (2)
[Χορός:] Φαίνεται η όψη, φαίνεται η όψη, αλί μου, μα ποτέ της η ψυχή. Από χώμα είμαστε όλοι κι όπως λέει το τραγούδι, χώμα πάλι θα γενούμε. Και το πλαστικό ακόμη λιώνει σαν οι αχτίνες του ήλιου το χτυπούνε.
Μάθε, δούλεψε, να ’σαι πρώτα άνθρωπος. Αυτή η λύτρωση, η συνταγή. Μα προσοχή, μην αφήνεσαι στην πλάνη, ψάχνε τα κίνητρα, την αφορμή. Όλο μπροστά, μπροστά, μπροστά κι ετσί ενωμένοι μαζί θα συνεχίσουμε ως τη νίκη.
Μα, κυρίες μου και κύριοι, μέσα απ’ το πλαστικό προβάλλουν τα πρόσωπα της ελπίδας, προβάλλουν πρόσωπα υπερήφανα, εκείνα που παλεύουν για μια ενωμένη Λατινική Αμερική και για ένα αύριο όλο ελπίδα κι ελευθερία. Προβάλλουν τα πρόσωπα του μόχθου και του ιδρώτα, ανθρώπων με σάρκα και οστά που δεν ξεπουλιούνται, ανθρώπων που δουλεύουν, αναζητώντας έναν δρόμο καινούργιο, περήφανοι για την κληρονομιά τους και που είναι Λατινοαμερικάνοι, για έναν λαό ενωμένο, όπως τον ονειρεύτηκε ο Μπολίβαρ. Όλοι παρόντες!
Παναμάς, Πουέρτο Ρίκο, Μεξικό, Βενεζουέλα, Περού, Δομινικανή Δημοκρατία, Κούβα, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, Ονδούρα, Εκουαδόρ, Βολιβία, Αργεντινή, η Νικαράγουα χωρίς τον Σομόσα, η πόλη, η γειτονιά, οι φοιτητές…
3 σχόλια:
Εκείνη, μια κοπέλα πλαστική,
σαν κι αυτές που βλέπω τριγύρω,
από εκείνες που σαν κουραστούνε λίγο
ιδρώνουν Channel "N° 3".
Από ’κείνες που ονειρεύονται, έναν δόκτορα να παντρευτούν,
αφού μ’ αυτόν καλύτερα θα εξασφαλιστούν.
Σε κανέναν, αν δεν είναι της σειράς τους, δεν μιλούν,
εκτός κι αν είναι ο «τάδε της τάδε».
Όμορφες, αδύνατες, με ντύσιμο κομψό
με γέλιο ψεύτικο και βλέμμα βιαστικό.
Εκείνος, ένας νέος πλαστικός,
απ’ αυτούς που βλέπω τριγύρω,
με τη χτένα του ανά χείρας
κι έκφραση «δεν ήμουν εγώ».
Από εκείνους που άλλο θέμα δεν γνωρίζουν
από το ποια είναι η καλύτερη μάρκα αυτοκινήτου
και προτιμούν να πεινούν, εντύπωση για να προκαλούν,
κομψοί να κυκλοφορούν,
και με κοπέλα πλαστική να καπαρωθούν.
(Τι αποτυχία!)
Ήταν ζευγάρι πλαστικό
σαν κι αυτά που βλέπω τριγύρω.
Εκείνος με το νου του στα λεφτά
κι εκείνη στις μπουτίκ του Παρισιού και τα μπιστρό,
να δείχνουν αυτό που δεν είναι,
να ζουν σ’έναν κόσμο όλο αυταπάτη
και να λένε στο γιο τους, το μωρό:
«Μην παίζεις με παιδιά με χρώμα διαφορετικό»,
να πνίγονται στα χρέη για να διατηρήσουν
το status τους και να ευτυχήσουν.
(Τι αποτυχία!)
Ήταν μια πόλη πλαστική
απ’ αυτές που δε θέλω να βλέπω:
με κτίρια μεγαθήρια καρκινικά
κι ένα κέντρο για εφέ προορισμένο,
όπου αντί για τον ήλιο
το δολάριο ανατέλλει,
όπου κανείς δε γελά
και μονάχα κλαίει,
ο κόσμος, πρόσωπα από πολυεστέρα,
αφουγκρώνται δίχως ν’ ακούν,
και κοιτάζουν δίχως να δουν:
κόσμος που ξεπούλησε για τη βόλεψη
την ελευθερία του, και το λόγο του για ύπαρξη.
Άκου φίλε κι αδερφέ
μην πουλάς το μέλλον σου ποτέ
ούτε για τη βόλεψη, ούτε για τα λεφτά∙
καθόλου μην διστάζεις,
βλέπεις, πρέπει να διαβούμε αρκετά,
πάμε όλοι μας μαζί μπροστά,
μαζί θα καταφέρουμε πολλά,
χωρίς της άγνοιας τη σκλαβιά και τα υπόλοιπα,
χωρίς μοντέλα εισαγόμενα,
δεν είναι η λύση αυτή.
Μην αφήνεσαι στην πλάνη,
ψάχνε τα κίνητρα, την αφορμή.
Θυμήσου: αφήνουν να φαίνεται η όψη
μα ποτέ τους η ψυχή. (2)
[Χορός:]
Φαίνεται η όψη, φαίνεται η όψη, αλί μου,
μα ποτέ της η ψυχή.
Από χώμα είμαστε όλοι
κι όπως λέει το τραγούδι, χώμα πάλι θα γενούμε.
Και το πλαστικό ακόμη λιώνει
σαν οι αχτίνες του ήλιου το χτυπούνε.
Μάθε, δούλεψε, να ’σαι πρώτα άνθρωπος.
Αυτή η λύτρωση, η συνταγή.
Μα προσοχή, μην αφήνεσαι στην πλάνη,
ψάχνε τα κίνητρα, την αφορμή.
Όλο μπροστά, μπροστά, μπροστά
κι ετσί ενωμένοι μαζί θα συνεχίσουμε ως τη νίκη.
Μα, κυρίες μου και κύριοι, μέσα απ’ το πλαστικό
προβάλλουν τα πρόσωπα της ελπίδας,
προβάλλουν πρόσωπα υπερήφανα,
εκείνα που παλεύουν για μια ενωμένη Λατινική Αμερική
και για ένα αύριο όλο ελπίδα κι ελευθερία.
Προβάλλουν τα πρόσωπα του μόχθου και του ιδρώτα,
ανθρώπων με σάρκα και οστά που δεν ξεπουλιούνται,
ανθρώπων που δουλεύουν, αναζητώντας έναν δρόμο καινούργιο,
περήφανοι για την κληρονομιά τους και που είναι Λατινοαμερικάνοι,
για έναν λαό ενωμένο, όπως τον ονειρεύτηκε ο Μπολίβαρ.
Όλοι παρόντες!
Παναμάς, Πουέρτο Ρίκο, Μεξικό, Βενεζουέλα, Περού,
Δομινικανή Δημοκρατία, Κούβα, Κόστα Ρίκα, Κολομβία,
Ονδούρα, Εκουαδόρ, Βολιβία, Αργεντινή,
η Νικαράγουα χωρίς τον Σομόσα,
η πόλη, η γειτονιά, οι φοιτητές…
Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη
Τίτλος τραγουδιού: "Μια κοπέλα πλαστική"
¡Gracias por visitar este blog!
:o)
Elena
Δημοσίευση σχολίου