Αντριάνα...

 
Gioconda Belli

Αντριάνα

Αντριάνα
ίσως να μη μάθουμε ποτέ
ούτε εσύ, ούτε εγώ,
ποια σπλάχνα σε γέννησαν στο φως
ποια νύχτα σκοτεινή σ’ έβγαλε στην αγκαλιά μου.
Α!, πλάσμα μου εσύ, επιλεγμένο απ’ όλα τα πλάσματα,
το κλάμα σου σαν πηγή ώς τα μάτια μου ανεβαίνει
Το αδάμαστο ένστικτο να σε προστατέψω με κυριεύει
και σ’ αγκαλιάζω αποδιώχνοντας όνειρα κακά
σφίγγοντάς σε στην καρδιά μου
λες και, επιζήσασες ναυαγίου,
η μια από την άλλη μοναχά να εξαρτιόμασταν.

Τι μυστήριο αυτή η κύηση της αγάπης σου, Αντριάνα,
Με τη γέννησή σου αναπτύχθηκες στην κοιλιά μου.



Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη


************

Adriana

Adriana
posiblemente nunca sabremos
ni vos, ni yo,
qué entraña te dio a luz,
qué noche oscura te arrojó en mis brazos.
¡Ah! Mi creatura escogida entre todas las criaturas
tu llanto sube como una fuente hasta mis ojos
El fiero instinto de protegerte me posee
y te abrazo espantando los malos sueños
apretándote contra mi corazón 
como si, sobrevivientes de un naufragio,
dependiéramos tan sólo la una de la otra.

Qué misterio este embarazo de tu amor, Adriana,
Nacida te has gestado en mi vientre.