16/11/14

Αιμάτινο της άρνησης αργύριο...



                               









                                         Quisiera morir ahora de amor
                                          para que supieras…
                                                     I.V.


Αφού τρόπος πια άλλος δεν μένει
για την αγάπη μου να σε πείσει
ας πέθαινα κι αντάμωνα
στο επέκεινα,
όσα έχω εδώ και μ’ έχουνε αφήσει.
Στο αλλού, στο μακριά, σε άλλο ουρανό
τις μάταιες ελπίδες μου ξορκίζω,
αφού δεν έχω αέρα να τραφώ,
δεν έχω τρόπο ούτε δικαίωμα να σε δω
και στης μνήμης τα νερά το νου βυθίζω.
Πώς να ξεδιψάσει το κορμί;
Το δέρμα μου πώς τάχα να το υδατώσει
τα χείλη μου πώς να τα κοκκινίσει
τα μάτια μου πώς να τα ξανανιώσει
της μνήμης το ελιξίριο;
Δίχως το δέρμα σου, τα χείλη σου, τα μάτια σου
η μέρα και η νύχτα,
η αιώρηση και η πτώση
αιμάτινο της άρνησης αργύριο.


Έλενα Σταγκουράκη

Δεν υπάρχουν σχόλια: