Πραγματικά, δεν ξέρω τι τους φταίει ο Κάρολος Κουν και φροντίζουν να
αναμειγνύουν τελευταία το όνομά του σε αθλιότητες: είτε σε διασκευές
φρίκης στο Υπόγειο που ούτε "Με τα δόντια" υπομένει κανείς, παρεκτός αν
συχνάζει στα καλούμενα μπουζουκομάγαζα και δεν έχει γνωρίσει τίποτα
πέραν της αμερικανικής τηλεόρασης, είτε με το βραβείο αρχαίου δράματος
(!) στον Ρουβά.
Βέβαια, η αναφορά της Διαβάτη στην αστυνομία είναι
μάλλον άστοχη, δεδομένου ότι Τέχνη/Ελευθερία και Αστυνομία είναι
έννοιες αντίθετες. Υπάρχει όμως η άλλη, αυτή η παντού και πάντα παρούσα
αστυνομοκρατία με τα πολιτικά που επιτρέπει και πολλαπλασιάζει
φαινόμενα σαν και αυτά που ανέφερα. Ασυναίσθητα της έχουμε ανοίξει την
πόρτα του σπιτιού, της δουλειάς, κάθε έκφανσης της ζωής μας και εκεί
αυτή πράττει όχι κατά βούληση, αλλά κατά βίτσιο.
Έτσι, από τα βραβεία
στην Ελλάδα (ανεξαρτήτως χώρου) δεν μπορεί κανείς να περιμένει κάτι
καλύτερο. Πρέπει μόνο να χαίρεται αν δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά. Τότε
και μόνον τότε σημαίνει πως πορεύεται καλά. Παρ' όλα αυτά. Ήθελα να το
αποφύγω αυτό το σχόλιο, αλλά τελικά αποδεικνύεται αδύνατον. Τον καιρό
του Ρωμανού, για ποιον Κουν να μιλάμε, για ποιον και ποιον...
Νέοι
καιροί, νέοι Διόνυσοι!
Έλενα Σταγκουράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου