Πολιτικός Χάιμε Σαμπίνες σε μετάφραση Έλενας Σταγκουράκη

 

"Ο Χάιμε Σαμπίνες [1926-1999] είναι ποιητής των πολλών και των λίγων. Είναι ο Μεξικανός ποιητής, τον οποίο χαιρετίζουν μεγάλοι του είδους όπως ο Οκτάβιο Πας και ο Χοσέ Εμίλιο Πατσέκο. Πρώτα και κύρια όμως είναι ποιητής του λαού και των καθημερινών ανθρώπων που αγνοούν τι θα πει συνίζηση ή κράση ή τι ήταν οι σεξτίνες στην ελληνική ποίηση." 

Ας υμνήσουμε το χρήμα (Cantemos al dinero)

με το χριστιανικό το πνεύμα των χριστουγέννων.

Τίποτε δεν υπάρχει πιο καθαρό απ’ το χρήμα

ούτε πιο γενναιόδωρο, ούτε πιο δυνατό.

Το χρήμα ανοίγει όλες τις πόρτες,

είναι το κλειδί για μια χαρούμενη ζωή,

το υποδεκάμετρο του θαύματος

και της ανάστασης το μέσο.

Σου δίνει το απαραίτητο και το παραπανίσιο,

το ψωμί και τη χαρά.

Αν η γυναίκα σου είναι άρρωστη, με αυτό την γιατρεύεις.

Αν πάλι είναι τέρας, με αυτό βάζεις και τη σκοτώνουν.

Το χρήμα σού νίπτει τας χείρας

από πάσα αδικία και παν έγκλημα.

Σε γλιτώνει απ’ τη δουλειά και σ’ απαλλάσσει απ’ τη ζωή.

Με το χρήμα στην τσέπη, μπορείς να ’σαι αυτός που είσαι.

Το χρήμα είναι απελευθέρωση.

Αν θες τη μια γυναίκα και την άλλη και την άλλη, αγόρασέ τες.

Αν πάλι θες ένα νησί, αγόρασέ το.

Αν θες ακόμη και ένα πλήθος, αγόρασέ το.

(Αυτό είναι το ρήμα το καθάριο: αγοράζω.)

Έχω χρήματα θα πει έχω εμένα.

Ανήκω σε μένα και σε σένα,

σε έναν κόσμο χωρίς αντιστάσεις.

Δίνω χρήματα θα πει δίνω αγάπη.

Αλληλούια, πιστοί!

Ενωθείτε στη λατρεία του χρυσού μόσχου

και της μητρός του ας θηλάσουμε τους μαστούς!

***

2.

«Πείνα και δίψα για δικαιοσύνη.»

Να σημαίνει άραγε κάτι παραπάνω από απλή πείνα και δίψα;

Από πότε ένας ολόκληρος λαός σφίγγει το ζωνάρι ‘γιατί έτσι’;

Από ποια ρίζα του κακού

από πόσες προσβολές

από πόση συγκρατημένη εκδικητικότητα

και όνειρα ματαιωμένα

ξεπηδά η σημερινή δύναμη;

Πρέπει να πούμε το εξής:
για το τέλος της σοσιαλιστικής Κούβας

θα απαιτούνταν το τέλος έξι εκατομμυρίων Κουβανών,

ένα τεράστιο δρεπάνι για την απογύμνωσή της,

όπως και όλες οι ατομικές βόμβες

και όλα τα δαιμόνια του κόσμου.

(Πρόεδρε Τζόνσον,

ας βυθίσουμε την Κούβα,

αυτή τη νήσο που πλέει επικίνδυνα πλησίον

των χωρικών υδάτων της Αμερικής.)

Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

(Από το αφιέρωμα στην πολιτική ποίηση του Χάιμε Σαμπίνες στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Κοράλλι, υπό τη διεύθυνση του Κώστα Χατζηαντωνίου.)