Maria Rigoutsou: Madonna, Mixed Media, 45 x 35 cm, 2015
Όταν
πρωταντίκρισα το έργο αυτό της Μαρίας Ρηγούτσου το περσινό καλοκαίρι,
και έχοντας ήδη κατά νου ότι η 6η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ
“Grito de Mujer” θα αφορούσε τις γυναίκες του μουσουλμανικού και
αραβικού κόσμου, για μένα το Φεστιβάλ μεμιάς οπτικοποιήθηκε. Είδα
μπροστά μου να παίρνει σάρκα και οστά ο στόχος μου, στόχο που έχω την
ευτυχία να μοιράζομαι με μια ομάδα δυναμικών και δημιουργικών γυναικών και αντρών.
Στο κουρασμένο πρόσωπο της εικονιζόμενης γυναίκας ‘διάβασα’ τέσσερα πράγματα, διάβασα μια γυναίκα που –ίσως εν αγνοία της– ενσαρκώνει τέσσερις ρόλους: τη γυναίκα-πρόσφυγα, με όλες τις αντιξοότητες και το αβέβαιο αύριο που έχει να αντιμετωπίσει, τη γυναίκα του μουσουλμανικού κόσμου που είναι υποχρεωμένη ή της έχουν μάθει να θέλει να φοράει ολόσωμο μαύρο ένδυμα, τη γυναίκα-μήτερα, σε μια δια βίου ιερή αποστολή και τέλος, μάλλον ως επιστέγασμα όλων των προηγούμενων, μια γυναικεία θεότητα, την Παναγία. Τον τίτλο του έργου δεν τον είχα προσέξει και παραξενεύτηκα συνειδητοποιώντας ότι σκεφτόμουν την Παναγία βλέποντας μια μουσουλμάνα. Κι όμως, άλλο τόσο χάρηκα βλέποντας ύστερα τον τίτλο του έργου. Γιατί το Ιερό, ό,τι όνομα και να του δώσουμε, είναι ένα, όπως μία είναι και η Γυναίκα, ασχέτως αν ντύνεται με μπούρκα ή μίνι, φορέματα ή φορεσιές. Ο Άνθρωπος, εν τέλει, είναι ένας κι αξίζει –το λιγότερο– το σεβασμό.
Για όλα όσα είδα να ενσαρκώνει με οξυδέρκεια και συνάμα περισσή ευαισθησία αυτός ο πίνακας της Μαρίας Ρηγούτσου, τον επέλεξα ως Leitmotiv της φετινής ελληνικής διοργάνωσης του φεστιβάλ. Το έργο έχει παρουσιαστεί στην επιτυχημένη έκθεση της Ρηγούτσου με τίτλο «Εικόνες της κρίσης» στη Γερμανία.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://pyxida.de/
www.mariarigoutsou.de
Έλενα Σταγκουράκη
Στο κουρασμένο πρόσωπο της εικονιζόμενης γυναίκας ‘διάβασα’ τέσσερα πράγματα, διάβασα μια γυναίκα που –ίσως εν αγνοία της– ενσαρκώνει τέσσερις ρόλους: τη γυναίκα-πρόσφυγα, με όλες τις αντιξοότητες και το αβέβαιο αύριο που έχει να αντιμετωπίσει, τη γυναίκα του μουσουλμανικού κόσμου που είναι υποχρεωμένη ή της έχουν μάθει να θέλει να φοράει ολόσωμο μαύρο ένδυμα, τη γυναίκα-μήτερα, σε μια δια βίου ιερή αποστολή και τέλος, μάλλον ως επιστέγασμα όλων των προηγούμενων, μια γυναικεία θεότητα, την Παναγία. Τον τίτλο του έργου δεν τον είχα προσέξει και παραξενεύτηκα συνειδητοποιώντας ότι σκεφτόμουν την Παναγία βλέποντας μια μουσουλμάνα. Κι όμως, άλλο τόσο χάρηκα βλέποντας ύστερα τον τίτλο του έργου. Γιατί το Ιερό, ό,τι όνομα και να του δώσουμε, είναι ένα, όπως μία είναι και η Γυναίκα, ασχέτως αν ντύνεται με μπούρκα ή μίνι, φορέματα ή φορεσιές. Ο Άνθρωπος, εν τέλει, είναι ένας κι αξίζει –το λιγότερο– το σεβασμό.
Για όλα όσα είδα να ενσαρκώνει με οξυδέρκεια και συνάμα περισσή ευαισθησία αυτός ο πίνακας της Μαρίας Ρηγούτσου, τον επέλεξα ως Leitmotiv της φετινής ελληνικής διοργάνωσης του φεστιβάλ. Το έργο έχει παρουσιαστεί στην επιτυχημένη έκθεση της Ρηγούτσου με τίτλο «Εικόνες της κρίσης» στη Γερμανία.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://pyxida.de/
www.mariarigoutsou.de
Έλενα Σταγκουράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου