Τι όμορφη που είσαι ελευθερία...

Dámaso Alonso

Θεία κι απαράμιλλη

Τι όμορφη που είσαι ελευθερία.

Τίποτα εμπρός σου που να υπερτερεί.

Από τον ήλιο εσύ πιο λαμπερή,

στα πάθη μου εσύ η σωτηρία.

Να μη φωνάζω; Υπάρχει τιμωρία;

Μα δε με νοιάζει αν πόνος καρτερεί.

Δεν ειν’ εκδήλωση η κραυγή ξερή,

μα αντίσταση και θάρρους μαρτυρία.

Ο ίδιος ο Θεός, Ελευθερία,

να λάμπεις σ’ είδε μες στην ανανδρία∙

στο στήθος πάνω εσύ λαμπρό αστέρι.

Στο χέρι παίρνει Εκείνος λάβας βέλος,

το μέτωπό μου ο στόχος του και τέλος.

Ελευθερία: φλόγας θείας αγέρι.

Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

**************************

Incontrastable divina

Qué hermosa eres, libertad. No hay nada
que te contraste. ¿Qué? Dadme tormento.
Más brilla y en más puro firmamento
libertad en tormento acrisolada.

¿Que no grite? ¿Mordaza hay preparada?
Venid: amordazad mi pensamiento.
Grito no es vibración de ondas al viento:
grito es conciencia de hombre sublevada.

Qué hermosa eres, libertad. Dios mismo
te vio lucir, ante el primer abismo,
sobre su pecho, solitaria estrella.

Una chispita del volcán ardiente
tomó en su mano. Y te prendió en mi frente,
libre llama de Dios. Libertad bella.

Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό "Κουκούτσι", τεύχος 3

                                    (Αφιέρωμα στη γενιά του '27 της ισπανικής ποίησης)