Διονύσης Καψάλης
2. Φωνή σταλμένη για να με απαλύνει...
2. Φωνή σταλμένη για να με απαλύνει...
Φωνή σταλμένη για να με απαλύνει,
στίχοι σαν από γύρισμα του ανέμου:
αγάλι αγάλι ο γλυκασμός, καλέ μου,
από τη Θήβα στη βαθιά γαλήνη.
Ποιος έχτισε την πόρτα και ποιος κλείνει
το κρίμα και τον κρότο του πολέμου
σ' αυτό το ήσυχο όνειρο -ποιος, θέ μου,
αφόρισε τα μάγια και τα λύνει;
Οι γιορτινές ημέρες προσπεράσαν
αθόρυβα, σαν νά 'παιζαν κρυφτό,
και σκόρπισαν μακριά μου και γεράσαν.
Και τι μου λείπει για να ονειρευτώ;
Ο ύπνος ο ανεμπόδιστος -αυτό,
και μια βαθιά ως την ψυχή μου ανάσα.
29.08.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου