Ένα νοσταλγικό, όσο και οδυνηρό ταξίδι σε παρελθόν και παρόν,
ένα πλούσιο, ουσιώδες έργο από έναν μάστορα του είδους και της διάπλασης χαρακτηρολογικών τύπων,
-επιτέλους!- μια σκηνοθεσία που σεβάστηκε το έργο και το απέδωσε στις σωστές του διαστάσεις
και ταλαντούχοι ηθοποιοί που σε κάνουν να ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε θέατρο!*
Αυτή είναι η "Αυλή των θαυμάτων" στο Εθνικό Θέατρο.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα.
*Ε, τις άνοστες βιντεοπροβολές τις παρακάμπτουμε...
Ε.Σ.
Αθήνα, Απρίλιος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου