Ασάλευτο σημείο στη θύελλα...

                                                                Για τη Δήμητρα και το Νίκο

William Shakespeare

Σονέττο 116

Δεν το πιστεύω κάποιο εμπόδιο να υπάρξει
στον γάμο μιας ψυχής που είναι πιστή:
Αν βρει αλλαγές στο ταίρι της κι αλλάξει
και μ’ άλλον πάει, δεν είναι αγάπη αυτή!
Οχι, η αγάπη είναι ασάλευτο σημείο
στη θύελλα, σταθερό στον ουρανό,
άστρο που δείχνει την κατεύθυνση στο πλοίο
αξιόπιστα, αν και τόσο μακρινό
Δεν ειν’ η αγάπη παιγνιδάκι για τον χρόνο
αν ασχημίζουν χείλη, μάγουλα, λαιμοί,
η αγάπη δεν αλλάζει. θά ‘ναι αγάπη μόνο
και στου θανάτου ακόμα τη στιγμή!

Αν δεν ειν’ έτσι, αν άστατος κι εγώ αποδειχτώ,
τότε κανένας δεν αγάπησε ποτέ στον κόσμο αυτό.



Μετάφραση: Στυλιανός Αλεξίου 

*******************************

Sonnet 116

 

Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.

   If this be error and upon me proved,
   I never writ, nor no man ever loved.