Ελένη Μαρινάκη
Προσευχή
Κύριε,
(όπως έλεγε
και η μητέρα),
Κύριε,
σε θυμάται
άραγε;
Βοήθησέ την
εδώ
στη μοναξιά της.
Χιλιόμετρα κάνει
κάθε μέρα∙
πεζή διασχίζει
εκτάσεις άγονες
της σιωπής
καμένα χόρτα
διαλέγει
και πλέκει
γαϊτανάκι
ώρες τυφλές
μιλάει με
την ηχώ
ακίνητη κοιτάζει
άδεια οθόνη.
Τις νύχτες
διαβάζει στο
ταβάνι
το Ευαγγέλιο
κι όταν της λες:
τι κάνεις;
Δεν ξέρω,
απαντά.
Εγώ,
παιδάκι είμαι.
Παιδάκι Κύριε
ογδόντα πέντε
χρονών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου