Βύρων Λεοντάρης
Κάτοχος, φυσικά, και ξένης γλώσσης,
είκοσι χρονών, με λεπτή κορμοστασιά,
μήνες και μήνες τρέχει για δουλειά.
"Δυστυχώς δεν εδόθησαν πιστώσεις..."
Πρόσωπα αγαπημένα, πρόσωπα χλωμά
–περηφάνειας γραμμές, μ' όλη την άλλη
δυστυχία σας στραμμένη από την άλλη–
μην κλαίτε. Αύριο ξανά, αύριο ξανά...
Σκάλες, ουρές, ουρές λογής λογής
χαρτιά κι αιτήσει πάνω στις αιτήσεις.
Και να 'χεις τόσα, τόσα ν' αγαπήσεις,
είκοσι χρόνων "στο άνθος της ζωής"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου