Για να δεις έπρεπε να χάσεις το φως σου...

Janina Degutyte

Τίποτα δεν πρέπει να λησμονηθεί. Η λησμονιά
είναι χειρότερη κι από τον θάνατο. Ας είναι τ' όνειρό σου ασφαλές
πίσω απ' τα κλειστά σου βλέφαρα. Είθε να μην ξεχάσεις ποτέ
την μπουκιά που κόλλησε σαν ψαροκόκκαλο στον λαιμό σου.

Άσε τα χέρια σου να θυμηθούν τον πυρετό και το ρίγος
του χωρισμού. Κλεισμένοι ερμητικά πίσω από έναν τοίχο
δίχως παράθυρα, δεν ξεχωρίζουμε τη μέρα από τη νύχτα. Τη

μοίρα μας ορίζουν μόνο οι
μνήμες μας - όπως η μοίρα της γης
ορίζειται από τις φθινοπωρινές βροχές.

Είναι πικρή η γεύση της δουλοπρέπειας.
Οι δρόμοι του Νοέμβρη είναι έρημοι.
Στη μέση τούτης της απέραντης μοναξιάς
ένα δέντρο στέκεται ψηλό και ηχεί σαν καμπάνα.


*****


Όμηρος

Δεν θα γυρίσει ο Οδυσσέας σου,
αυτή τη φορά μπορεί και να μην γυρίσει.
Καμιά από τις Πηνελόπες με τ' αδράχτια τους,
           με το σταθερό βουητό της ανέμης τους,
           δεν τον περιμένει.
Οι Κασσάνδρες είναι σιωπηλές, οι άφωνες Κασσάνδρες
είναι σιωπηλές.
Και οι Αχιλλείς, δίχως την πανοπλία τους,
είναι εύθραυστοι σαν ένα παιδί,
          λυγίζουν σαν το χορτάρι.

Οι θεοί θα παίξουν και θα τιμωρήσουν και θα εκδικηθούν
          και θα πεθάνουν.
Αλλά η Ιθάκη και η Τροία θ' ανατείλουν ξανά -
          από τις πυρκαγιές, απ' τον καπνό, από τη νύχτα.
Και οι Όμηροι, τυφλοί που όλα τα βλέπουν,
          θα βαδίσουν ανάμεσα στους αιώνες, από τον Νότο ώς τον Βορρά,
και θα μιλήσουν σε κάθε χώρα
          στη δική της γλώσσα.


*****

Οιδίπους

Δεν τα κατάφερες λοιπόν να ξεφύγεις...
Τα μάτια σου σε γέλασαν,
Οι παλάμες σου σ' εξαπάτησαν.
Δεν γνώριζες ότι ήσουν τυφλός.
Για να δεις έπρεπε να χάσεις το φως σου.
Τώρα η σκιά σου πέφτει
Πάνω σε όλους μας,
Σαν το προπατορικό αμάρτημα,
Και κανείς δεν γνωρίζει
Ποιος θα 'ναι ο επόμενος.



Μετάφραση: Γιώργος Χαβουτσάς