Δεν είναι κάτι απ' το κορμί σου...

Jaime Sabines

Δεν είναι κάτι απ’ το κορμί σου,
ούτε το δέρμα σου, ούτε τα μάτια σου, ούτε η κοιλιά σου,
ούτε αυτό το μέρος το κρυφό που γνωρίζουμε οι δυο μας,
τάφρος του θανάτου μας και της ταφής μας τέλος.
Δεν είναι το στόμα σου –το στόμα σου
που είναι ίδιο με το φύλο σου–,
ούτε το σμίξιμο στα στήθη σου,
ούτε ο ώμος σου, γλυκύτατα απαλός,
ούτε ο αφαλός σου, απ’ όπου πίνω.
Ούτε είναι οι μηροί σου, σκληροί σαν και τη μέρα,
ούτε τα γόνατά σου από αλάβαστρο στη φωτιά,
ούτε τα πέλματά σου, ματωμένα και μικροσκοπικά,
ούτε η μυρωδιά ούτε τα μαλλιά σου.
Δεν είναι το βλέμμα σου –τι θα πει βλέμμα;–
θλιμμένο φως ξεστρατισμένο, γαλήνη δίχως κάτοχο,
ούτε το άλμπουμ της ακοής σου, ούτε οι φωνές σου,
ούτε οι κύκλοι που ο ύπνος σού αφήνει.
Ούτε είναι και η γλώσσα σου, γλώσσα οχιάς,
βέλος από σφήκες στον τυφλό άερα,
ούτε η ζεστή υγρασία της ασφυξίας σου
που το φιλί σου συγκρατεί.
Δεν είναι τίποτε απ’ το κορμί σου,
ούτε μια ίνα, ούτε ένα πέταλο,
ούτε μια στάλα, ούτε ένας σπόρος, ούτε καν μια στιγμή.

Είναι μονάχα αυτό το μέρος όπου υπήρξες:
αυτά τα δυο μου μπράτσα τα ναρκωμένα.


Μτφρ: Έλενα Σταγκουράκη


Πρώτη δημοσίευση: Aφιέρωμα στην ερωτική ποίηση του Χάιμε Σαμπίνες στο 14ο τεύχος του περιοδικού Poetix.