Ján Zambor
Μια γυναίκα απ' τον ανώνυμο κόσμο
Χρόνια τώρα βλέπω μια όμορφη νέα γυναίκα
κάθε πρωί να βοηθάει το σύζυγό της
να μπει στο αυτοκίνητο. Μένουν στη διπλανή πολυκατοικία, ωστόσο
δεν ξέρω τίποτα γι' αυτούς. Εργατικό ατύχημα
ή αυτοκινητιστικό...; Πόσες δεν άφησαν τους άντρες τους
για κάτι πολύ πιο ασήμαντο κι εκείνη, δες -
ανοίγει την πόρτα του αμαξιού, βάζει πίσω τις πατερίτσες
και την τσάντα, βολεύει
τα τρία τους παιδιά, σκουπίζει
τα τζάμια, θαμπά από την πάχνη,
υπάρχει στις κινήσεις της υπομονή και φυσικότητα,
στο πρόσωπό της δεν διακρίνεις
ίχνος κατήφειας ή στεναχώριας.
Με παραξενεύει μόνο
που ενώ τα κάνει όλα αυτά ούτε ματιά δε ρίχνει γύρω της -
είναι γιατί δεν έχει χρόνο,
επειδή τα κάνει όλα μόνη,
ή μήπως θωρακίζεται
για να προλάβει κάποιο πλήγμα;
Μετάφραση: Κάρολος Τσίζεκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου