Dum spiro scribo

Dum spiro scribo

Dum spiro scribo. Cae la noche 

y yo me pongo a escribirte de nuevo.

Para traerme a ti no hay ni calle ni coche.

Solo escribirte y además un hueco.

Recibo oscuridad. La tinta de mi corazón

se agita en letras sobre el papel trasparente.

Todo mi mundo una pantalla, un callejón

lleno de estrellas de una fiesta ausente.

Escribo como el otoño: sobre ojas

que antes estaban sobre ramos altos.

Hasta que del viento unas olas

las mandaron a la Nada y sus marcos.

El Febrero cuenta sus horas al revés. 

¿Cómo pegarme a su vida fugaz?

¿Cómo hacer que pase otra vez

lo que pasó y que él vuelva atrás?

Μετάφραση στα ισπανικά: Έλενα Σταγκουράκη

**********************

Dum spiro scribo. Η νύχτα πέφτει και εγώ

πιάνω πάλι να σου γράψω. Πάλι, πάλι,

μ' αυτόν τον τρόπο τον παλιό. Δεν έχω άλλη 

διαφυγή, καμιά ως εσένα να με φέρει οδό.

Σκοτάδι παίρνω. Της καρδιάς μου το μελάνι

χύνω σε γράμματα στο αόρατο χαρτί.

Όλος μου ο κόσμος μια οθόνη, μια χοάνη

γεμάτη αστέρια από μι' ανεύρετη γιορτή.

Γράφω σαν το φθινόπωρο: σε φύλλα

που κάποτε έστεκαν στα πιο ψηλά κλαδιά.

Ώσπου του αέρα μια ριπή, μι' ανατριχίλα

τα 'στειλε κέρδος στο ποτέ, στο πουθενά.

Μετράει τις ώρες του αντίστροφα ο Φλεβάρης.

Πώς απ' τη λίγη τη ζωή του να πιαστώ;

Με ποια μου δύναμη, το κέρασμα ποιας χάρης,

εγώ που βρήκα μες σ' αυτόν τον Αύγουστο.

Αντώνης Δούκας