Καμπάνια λαπαθιωτική

Ναπολέων Λαπαθιώτης 

Προϋποθέσεις 

ή τα μετά θάνατον

Το φέρετρό μου σανιδένιο

δε θα 'χει καμιάν ομορφιά.

Θα το καρφώσουν μάνι-μάνι,

με τα κοινότερα καρφιά,

κ' ύστερα βίρα και στον ώμο

(λίγο μακρύ, λίγο φαρδύ)

θα πάρει σε δυο μέρες δρόμο

για το στερνό μου το τσαρδί...

Θα είναι ο Άγγελος, ο Χάρης, 

ο Κλέων, ο Τάκης, η Λιλή,

ο Γιώργος ο Μυλωνογιάννης,

κι άλλοι πολλοί, πολλοί, πολλοί...

Και την επαύριο θ' αρχινίσουν

κάποιες γραμμές, εδώ κ' εκεί,

-κι αμέσως θα με παραλάβουν

οι κριτικές, κ' οι κριτικοί:

"τεχνίτης", "μουσικός του στίχου",

"πολύ λεπτός αισθητικός",

-αυτά που γράφονται συνήθως

κι αυτά που γράφουν σχετικώς.

"Τύπος ανώμαλος εκφύλου",

"γνωστή και συμπαθής μορφή"...

Μα εμέ για ό,τι θα  μου γράψουν

δε θα μου καίγεται καρφί!

Γιατί από μένα ό,τι θα μείνει

-κ' εκεί που τώρα κατοικεί-,

δεν θ' ασχολείται με τους άλλους,

δε θα διαβάζει κριτική...

Ο φίλτατός μου Πέτρος Χάρης

με σφίξιμο χεριού γερό

θα λέει αράδα στους γνωστούς του.

-Τι φοβερό! τι φοβερό!...

Και παρατώντας τς δουλειές του, 

βιβλία και πολιτική,

τη "Νέα Εστία" και τις "Τέχνες",

θα μου σκαρώσει κριτική!

Μα κι ο Βαγιάνος θα αρχίσει

σ' όλη, γραμμή, την Αττική,

μ' αστούς, μ΄εργάτες, με χωριάτες,

καμπάνια λαπαθιωτική!

Και κυνηγώντας άρον-άρον

θα γράφει μέσα σε καρνέ,

ως και τις γνώμες των γαϊδάρων

της πολιτείας Αχαρναί!