Οδυσσέας Ελύτης
Το δελφινοκόριτσο
Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσώ
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
― Μωρέ του λέω πού ν’ το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου;
― Αγόρι εγώ δεν έχω μου αποκρίνεται
βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται
Θε μου συχώρεσέ μου σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε
― Χάιντε μωρό μου ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
4 σχόλια:
Χρόνια Πολλά. Βιάστηκες να φέρεις το καλοκαίρι!
Aπόψε Μανουέλ mi alta soledad delgada
σ' ένα μπαράκι θα σε ψάξω στη Granada
ένα κρασί να σε κεράσω έναν espresso
μια φίλη μας γιορτάζει campo de corazon es estar preso
Απόψε Μανουέλ mi soledad llievo dentro
κι ας έχει τόση κίνηση στο κέντρο
Απόψε Μανουέλ y nunca sabre quien
soy
αλλά νομίζω είμαστε από το ίδιο σόι
Απόψε Μανουέλ mi alta soledad delgada
σ' ένα μπαράκι θα σε ψάξω στη Granada
δυο στίχους να μου δώσεις να φορέσω
να βάλω τα καλά μου για ν' αρέσω
Μια φίλη μας γιορτάζει, συγγενής σου
κάτοικος μόνιμος μιας invitada νήσου
τα λόγια σου μετάφρασε σαν φρέσκο αεράκι
μακρινή ξαδέλφη σου: Μανουέλενα Αλτολαγκουράκη
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
@Γ. Κεντρωτής:
Ευχαριστώ.
Μπα, μάλλον αυτό καθυστερεί...
Δεν πτοούμαι, όμως!
Κανένας μας, ελπίζω.
@Μένανδρος:
Ε, μα είσαι κα-τα-πλη-κτι-κός! :ο)
Δημοσίευση σχολίου