Σε ήχο καστιλιάνο...

Dámaso Alonso

Αδέρφια

Αδέρφια που βρισκόσαστε μακριά μου

απ’ τα νερά του ωκεανού πιο πέρα

στην Ισπανία είστε εγγύς, αδέρφια,

αφού μιλάτε γλώσσα που ’ν’ δικιά μου:

«Αγάπη» λέω εγώ και λέω «μάνα»

Και θάλασσες κι εκτάσεις διαπερνάω

ω, τι χαρά που σ’ ήχο καστιλιάνο

σας φτάνει των ποιημάτων μου ο παιάνας.

Φωνάζω «φίλε» και στον Νέο Κόσμο

φωνάζει «φίλε» και η ηχώ, η οποία,

περνώντας τον ωκεανό, με φτάνει.

«Θεός» φωνάζω και με άγιο κρότο

«Θεός» μου λένε όλα τα σημεία

«Θεός»: μονάχα αυτός τον κόσμο φτιάχνει.

 Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

*********************************

Hermanos

Hermanos, los que estáis en lejanía
tras las aguas inmensas, los cercanos
de mi España natal, todos hermanos
porque habláis esta lengua que es la mía:

yo digo "amor", yo digo "madre"
y atravesando mares, sierras, llanos,
- oh gozo - con sonidos castellanos,
os llega un dulce efluvio de poesía.

Yo exclamo "amigo", y en el Nuevo Mundo,
"amigo" dice el eco, desde donde
cruza todo el Pacífico, y aún suena.

Yo digo "Dios", y hay un clamor profundo;
y "Dios", en español, todo responde,
v "Dios", sólo "Dios", "Dios", el mundo llena.


Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Κουκούτσι, τεύχος 3