13/11/09

Nunca más





Manuel Altolaguirre


Ποτέ πια

Οι απουσίες,
τα  μεγάλα κενά,
το απέραντο τίποτα ζωγραφισμένο
από αναμνήσεις επίμονες,
τα πάντα είναι εδώ
ωσάν τις στάχτες μιας πυρκαγιάς μεγάλης.
Κι εγώ, αμφιβάλλω για τη ζωή μου,
τρέμω μη γίνω στάχτη
μέσα στις τόσες δυστυχίες
που ούτε καν υπάρχουν.
Η μοναξιά μου,
σε αυτό το φως του τρόμου,
ένα νέο φάντασμα είναι,
δίχως ύλη·
μια απλή περίφραξη είναι,
δίχως το παραμικρό συρματόπλεγμα
ή καλούπι·
Τα πάντα ένα γκρίζο.
Τίποτα δεν υπάρχει.
Τα μίζερα απομεινάρια
μιας μνήμης θλιβερής
που χάνεται
στέκονται μπροστά στη ζωή μου δίχως μέλλον.
Λέει μια φωνή απόμακρη
που σβήνει το πανόραμα
με την ομίχλη της:
"Ποτέ πια. Ποτέ πια."


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη




***********




NUNCA MÁS

Las ausencias,
los grandes huecos,
el enorme vacío dibujado
por los recuerdos insistentes,
todo está aquí
como cenizas de un gran fuego.
Y dudo de mi vida,
temo ser un rescoldo,
entre tantas miserias
que ni siquiera existen.
Mi soledad,
en esta luz de espanto,
es un nuevo fantasma
sin materia;
es un simple contorno
sin un mínimo alambre
o esqueleto.
Todo es gris.
Nada existe.
Las míseras ruinas
de una triste memoria
que se pierde,
están ante mi vida sin futuro.
Dice una voz remota
que borra el panorama
con su niebla:
"Nunca más. Nunca más."



Δεν υπάρχουν σχόλια: