Ώρα για Μπέρνχαρντ και...φήμη!

Thomas Bernhard

Φήμη

(Berühmt)

ΗΜΙΣΜΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ καὶ κά­το­χος πα­νε­πι­στη­μια­κῆς ἕ­δρας ἀ­ναγ­κά­στη­κε νὰ δι­α­κό­ψει μιὰ ἐγ­χεί­ρι­ση ρου­τί­νας, κα­θό­λου δύ­σκο­λη, οὔ­τε ἐ­πι­κίν­δυ­νη, καὶ νὰ ἀ­να­θέ­σει τὴν πε­ρά­τω­σή της στοὺς βο­η­θούς του, λό­γῳ ξαφ­νι­κῆς ἀ­δι­α­θε­σί­ας. Στὴ συ­νέ­χεια δὲν δι­έ­θε­τε τὸ σθέ­νος νὰ πα­ρα­δε­χτεῖ δη­μο­σί­ως καὶ στὴν ἴ­δια τὴν ἀ­σθε­νῆ, ἡ ὁ­ποί­α εἶ­χε ἐν τῷ με­τα­ξὺ συ­νέλ­θει, τὸ πῶς ἔ­χουν τὰ πράγ­μα­τα, ἀν­τι­θέ­τως, δε­χό­ταν τὰ συγ­χα­ρη­τή­ρια τῆς ἀ­σθε­νοῦς γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χη­μέ­νη ἐ­πέμ­βα­ση, ἀ­νε­ξάρ­τη­τως δὲ ἀ­π’ τὰ ὑ­πὲρ τὸ δέ­ον πο­λύ­τι­μα δῶ­ρα ποὺ δέ­χτη­κε ἀ­π’ τὴν ἀ­σθε­νῆ, με­τα­ξὺ τῶν ὁ­ποί­ων κι ἕ­να χρυ­σὸ ρο­λό­ι τσέ­πης, τὸ ὁ­ποῖ­ο λέ­γε­ται ὅ­τι ἀ­νῆ­κε στὸν Να­πο­λέ­ον­τα Ι. Ἀ­γνο­οῦ­με, πό­σοι φη­μι­σμέ­νοι χει­ρουρ­γοὶ κα­θη­με­ρι­νῶς αἰ­σθά­νον­ται ἀ­δι­α­θε­σί­ες, δι­α­κό­πτουν ἐγ­χει­ρί­σεις καὶ τὶς ἀ­να­θέ­τουν στοὺς βο­η­θούς τους, καρ­πω­νό­με­νοι ἐν συ­νε­χεί­ᾳ τὸν ἔ­παι­νο, τὰ συγ­χα­ρη­τή­ρια καὶ τὰ εὐ­χα­ρι­στή­ρια δῶ­ρα, ὡ­στό­σο ὁ ἀ­ριθ­μός τους θὰ πρέ­πει νὰ πλη­σιά­ζει τὸν ἴ­διο τὸν ἀ­ριθ­μὸ τῶν φη­μι­σμέ­νων χει­ρουρ­γῶν. Κι ὁ ἀ­ριθ­μὸς ὅ­μως τῶν ἀ­γνώ­στων κι ἀ­φα­νῶν βο­η­θῶν, στοὺς ὁ­ποί­ους ἁ­πλῶς ἀ­πα­γο­ρεύ­ε­ται ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἀ­δι­α­θε­σί­α, εἶ­ναι ἐ­ξί­σου ὑ­ψη­λός. Ὁ ὑ­πο­φαι­νό­με­νος προ­τι­μοῦ­σε νὰ χει­ρουρ­γεῖ­ται πάν­το­τε ἀ­πὸ τοὺς βο­η­θοὺς τῶν φη­μι­σμέ­νων χει­ρουρ­γῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι τυγ­χά­νει νὰ εἶ­ναι καὶ φη­μι­σμέ­νοι κα­θη­γη­τὲς ἰ­α­τρι­κῆς, κι ὄ­χι ἀ­π’ αὐ­τοὺς τοὺς τε­λευ­ταί­ους. Πάν­το­τε δὲ ἄ­φη­νε πί­σω του τὸ χει­ρουρ­γι­κὸ τρα­πέ­ζι σῶ­ος κι ἀ­βλα­βής.

ΣτΜ: Ἀ­φι­ε­ρω­μέ­νο στοὺς ἀ­φα­νεῖς ἥ­ρω­ες.

 

 

Πρώτη δημοσίευση: Αφιέρωμα στον Τόμας Μπέρνχαρντ, ιστολόγιο "Ιστορίες Μπονζάι" του περιοδικού "Πλανόδιον" (Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2012)