Bella

Pablo Neruda

Πανωραία

Πανωραία,

όπως στη δροσερή πάνω την πέτρα

της πηγής, το νερό

μια φαρδιά αστραπή από αφρό διανοίγει,

έτσι το χαμόγελο στην όψη σου,

πανωραία.

Πανωραία,

με τα λεπτεπίλεπτα χέρια και καλλίγραμμα πόδια,

ωσάν αλογάκι από ασήμι,

προχωρώντας, άνθος του κόσμου,

έτσι σε βλέπω,

πανωραία.

Πανωραία,

με χάλκινη φωλιά μπερδεμένη

στο κεφάλι σου, μια φωλιά

από χρώμα βαθύ μελί

όπου η καρδιά μου φλέγεται και γαληνεύει,

πανωραία.

Πανωραία,

τα μάτια σου χώρο αρκετό δε βρίσκουνε στο πρόσωπο,

τα μάτια σου χώρο αρκετό δε βρίσκουνε στον κόσμο.

Χώρες και ποτάμια υπάρχουν

στα μάτια σου,

η πατρίδα μου στα μάτια σου,

εκείνα φωτίζουν τον κόσμο,

όπου πορεύομαι,

πανωραία.

Πανωραία,

τα στήθη σου καρβέλια δυο ομοιάζουν

από γη σταρένια και χρυσά φεγγάρια,

πανωραία.

Πανωραία,

τη μέση σου

την έφτιαξε το χέρι μου, καθώς, ως ποταμός,

χρόνια χίλια έτρεχε επάνω στο κορμί σου,

πανωραία.

Πανωραία,

τίποτα δεν υπάρχει ωσάν τους  γοφούς σου,

ίσως η γης να κρύβει

σε ένα μέρος μυστικό

τις καμπύλες και τα αρώματα τα αιθέρια του κορμιού σου,

ίσως σε κάποιο μέρος,

πανωραία.

Πανωραία, ωραία μου,

η φωνή σου, το δέρμα σου, τα νύχια σου,

πανωραία, ωραία μου,

το είναι σου, το φως σου, η σκιά σου,

πανωραία,

όλα αυτά δικά μου είναι, πανωραία,

όλα αυτά δικά μου είναι, με αυτά κι εσύ μαζί,

ωραία μου,

καθώς περπατάς και ξαποσταίνεις,

καθώς τραγουδάς και ξαπλώνεις,

καθώς υποφέρεις και ονειρεύεσαι,

πάντοτε,

είσαι δική μου, ωραία μου,

πάντοτε.

Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

*********************

Bella

Bella,

como en la piedra fresca

del manantial, el agua

abre un ancho relámpago de espuma,

así es la sonrisa en tu rostro,

bella.

Bella,

de finas manos y delgados pies

como un caballito de plata,

andando, flor del mundo,

así te veo,

bella.

Bella,

con un nido de cobre enmarañado

en tu cabeza, un nido

color de miel sombría

donde mi corazón arde y reposa,

bella.

Bella,

no te caben los ojos en la cara,

no te caben los ojos en la tierra.

Hay países, hay ríos,

en tus ojos,

mi patria está en tus ojos,

yo camino por ellos,

ellos dan luz al mundo

por donde yo camino,

bella.

Bella,

tus senos son como dos panes hechos

de tierra cereal y luna de oro,

bella.

Bella,

tu cintura

la hizo mi brazo como un río cuando

pasó mil años por tu dulce cuerpo,

bella.

Bella,

no hay nada como tus caderas,

tal vez la tierra tiene

en algún sitio oculto

la curva y el aroma de tu cuerpo,

tal vez en algún sitio,

bella.

Bella, mi bella,

tu voz, tu piel, tus uñas,

bella, mi bella,

tu ser, tu luz, tu sombra,

bella,

todo eso es mío, bella,

todo eso es mío, mía,

cuando andas o reposas,

cuando cantas o duermes,

cuando sufres o sueñas,

siempre,

cuando estás cerca o lejos,

siempre,

eres mía, mi bella,

siempre.