18/1/10

Augen in der Großstadt










Kurt Tucholsky  

Μάτια στη μεγαλούπολη

Σαν στη δουλειά σου περπατάς
Νωρίς στη νέα μέρα
Σαν στο σταθμό παραπατάς
Από έγνοιες σαν τη σφαίρα
η πόλη δείχνει
χιλιάδες ίχνη
και στις προσόψεις
χιλιάδες όψεις
Δυο μάτια ξένα, μοναχά:
τα φρύδια, οι κόρες, βλέφαρα∙
Η τύχη της ζωής σου αυτά;
Μα να που φύγαν, πέρασαν.

Χιλιάδες δρόμους περπατάς
σε όλη τη ζωή σου.
Σε κάθε βήμα σεργιανάς
μονάχα την ψυχή σου.
Το μάτι κλείνει,          
ψυχή στη δίνη:
και τώρα βρήκες
στιγμών τις προίκες…
Δυο μάτια ξένα, μοναχά:
τα φρύδια, οι κόρες, βλέφαρα∙
ο χρόνος πίσω δε γυρνά
και να που φύγαν, πέρασαν.

Και στην πορεία που τραβάς
πολίχνες θα περάσεις.
Κοιτάς ποιος είναι ο  καμβάς
του Άλλου, να τον πιάσεις.
Μπορεί εχθρός,
ή πάλι αλλιώς:
στον πόλεμό σου
ο σύμμαχός σου.
Εδώ κοιτά
και προσπερνά…
Δυο μάτια ξένα, μοναχά:
τα φρύδια, οι κόρες, βλέφαρα∙
κομμάτι σύμπαντος κι αυτά,
μα να που φύγαν, πέρασαν.


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

****************

Augen in der Großstadt

Wenn du zur Arbeit gehst
am frühen Morgen,
wenn du am Bahnhof stehst
mit deinen Sorgen:
da zeigt die Stadt
dir asphaltglatt
im Menschentrichter
Millionen Gesichter:
Zwei fremde Augen, ein kurzer Blick,
die Braue, Pupillen, die Lider -
Was war das? vielleicht dein Lebensglück...
vorbei, verweht, nie wieder. 


Du gehst dein Leben lang
auf tausend Straßen;
du siehst auf deinem Gang, die
dich vergaßen.
Ein Auge winkt,
die Seele klingt;
du hast's gefunden,
nur für Sekunden...
Zwei fremde Augen, ein kurzer Blick,
die Braue, Pupillen, die Lider -
Was war das? Kein Mensch dreht die Zeit zurück...
Vorbei, verweht, nie wieder. 


Du mußt auf deinem Gang
durch Städte wandern;
siehst einen Pulsschlag lang
den fremden Andern.
Es kann ein Feind sein,
es kann ein Freund sein,
es kann im Kampfe dein
Genosse sein. Er sieht hinüber
und zieht vorüber ...
Zwei fremde Augen, ein kurzer Blick,
die Braue, Pupillen, die Lider -
Was war das?
Von der großen Menschheit ein Stück!
Vorbei, verweht, nie wieder. 




Δεν υπάρχουν σχόλια: