Η καρποδότρα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


Η ΚΑΡΠΟΔΟΤΡΑ

Πως έχω αλλάξει π ά λ ι στυλ μου επισημαίνεις·
α λ λ ι ώ ς πως πια τα ξαναλέω μες στις αράδες
που ξέφυγαν απ’ του άρρητου τις συμπληγάδες
και σαν μπαλλάκι λυρικό μιλούν του τέννις.

Πλην όχι! Κι αν σου ανακαλεί ρυθμούς μιας ξένης
ο νέος τρόπος μου αγωγής, τις αγελάδες
του ο Απόλλων δεν θα τις χάσει εκ νέου. Σε κοιλάδες
θαν του τις βρούνε της Κυλλήνης, της Υεμένης

ή και της αναμμένης σου της κλίνης, όπου
αναμένεις τους ιχνευτές των αιθερίων
φορμίγγων να εξιχνιάσουν in situ, επί τόπου,

την αρμονία που αρμόζει δέντρα στη φωνή σου.
Το στυλ ποτέ δεν τ' άλλαξα. Άνευ όρων ή ορίων
απλώς λαλώ καρπούς κρουστούς που είναι καρποί σου.