¡Hago versos señores!

Γράφω στίχους, σενιόρες! 

Γράφω στίχους, σενιόρες, στίχους γράφω 

μα απ’ το νου μην σας περάσει, ποιήτρια να με πείτε∙ 

με ευφραίνει ο οίνος – τι κι αν Σάτυρους σκεφτείτε- 

κι έχω μια οικονόμο που μόνη της μιλά.

Αυτός ο κόσμος, το λοιπόν, ευτράπελος που είναι! 

Συμβαίνουν πράγματα, σενιόρες, που δε θα φανερώσω: 

Λύπες εισπράττουν, μα ποτέ τους λίρες, 

οι δυστυχείς και οι φτωχοί, χωρίς στον ήλιο μοίρα. 

Ακόμα υπάρχουν ανύπαντρες με τους σκύλους τους,

ακόμα υπάρχουν σύζυγοι με ερωμένες, 

στους εξουσιαστές τους δεινούς κανείς δε λέει τίποτα 

και για θανάτους διαβάζουμε και γυρίζουμε σελίδα 

και κάτω μας πατούν κι ουδείς εξεγείρεται 

κι ο κόσμος μες στα μίση κι εμείς να λέμε «η ζήση!» 

Αυτά συμβαίνουν, κύριοι, κι όφειλα να τα πω! 

Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη 

***************************

¡Hago versos señores! 

Hago versos, señores, hago versos, 

pero no me gusta que me llamen poetisa, 

me gusta el vino como a los albañiles 

y tengo una asistenta que habla sola. 

Este mundo resulta divertido,

pasan cosas, señores, que no expongo, 

se dan casos, aunque nunca se dan casas 

a los pobres que no pueden dar traspaso.

Sigue habiendo solteras con su perro, 

sigue habiendo casados con querida, 

a los déspotas duros nadie nadie les dice nada, 

y leemos que hay muertos y pasamos la hoja, 

y nos pisan el cuello y nadie se levanta, 

y nos odia la gente y decimos: ¡la vida! 

Esto pasa, señores, y yo debo decirlo.