21/1/10

¡Hago versos señores!






Γράφω στίχους, σενιόρες! 

Γράφω στίχους, σενιόρες, στίχους γράφω 
μα απ’ το νου μην σας περάσει, ποιήτρια να με πείτε∙ 
με ευφραίνει ο οίνος – τι κι αν Σάτυρους σκεφτείτε- 
κι έχω μια οικονόμο που μόνη της μιλά.
Αυτός ο κόσμος, το λοιπόν, ευτράπελος που είναι! 
Συμβαίνουν πράγματα, σενιόρες, που δε θα φανερώσω: 
Λύπες εισπράττουν, μα ποτέ τους λίρες, 
οι δυστυχείς και οι φτωχοί, χωρίς στον ήλιο μοίρα. 

Ακόμα υπάρχουν ανύπαντρες με τους σκύλους τους,
ακόμα υπάρχουν σύζυγοι με ερωμένες, 
στους εξουσιαστές τους δεινούς κανείς δε λέει τίποτα 
και για θανάτους διαβάζουμε και γυρίζουμε σελίδα 
και κάτω μας πατούν κι ουδείς εξεγείρεται 
κι ο κόσμος μες στα μίση κι εμείς να λέμε «η ζήση!» 

Αυτά συμβαίνουν, κύριοι, κι όφειλα να τα πω! 


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη 

***************************

¡Hago versos señores! 

Hago versos, señores, hago versos, 
pero no me gusta que me llamen poetisa, 
me gusta el vino como a los albañiles 
y tengo una asistenta que habla sola. 
Este mundo resulta divertido,
pasan cosas, señores, que no expongo, 
se dan casos, aunque nunca se dan casas 
a los pobres que no pueden dar traspaso.

Sigue habiendo solteras con su perro, 
sigue habiendo casados con querida, 
a los déspotas duros nadie nadie les dice nada, 
y leemos que hay muertos y pasamos la hoja, 
y nos pisan el cuello y nadie se levanta, 
y nos odia la gente y decimos: ¡la vida! 

Esto pasa, señores, y yo debo decirlo. 

3 σχόλια:

Μένανδρος είπε...

Γράφω στίχους σενιόρες
σουξεδάκια με ρίμες
της αγάπης οι ώρες
όταν γίνονται μνήμες

Γράφω στίχους σενιόρες
τους πουλάω δυο λίρες
σε κυρίες και κόρες
που μου λεν είναι... πλήρες

το ασανσέρ της καρδιάς τους
όταν πάω ν' ανέβω
γράφω στίχους μα... βράστους
ούτε εγώ τους πιστεύω

γράφω στίχους σενιόρες
έγια μόλα έγια λέσα
για καρδιές αιμοβόρες
που δεν έχουνε μπέσα

γράφω στίχους σενιόρες
τους πουλάω μια λίρα
είναι δύσκολες ώρες
κι έχει η ποίηση φύρα

Έλενα Σταγκουράκη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Έλενα Σταγκουράκη είπε...

Ο στιχοπλόκος "Μένανδρος" ξαναχτυπά και μας παρασύρει σε παιχνίδια.. Ιδού λοιπόν:

Γράφω στίχους για εκείνους
που όνειρα κάνουν,
που σαν αρλεκίνους
το δάκρυ τους χάνουν..

Γράφω στίχους ακόμα
αυτά να εκφράσω
που παίρνουνε χρώμα
σαν τα δαμάσω.

Γράφω στίχους επίσης
για πρόσωπα οικεία
που περνούν απ' της τίσης
τα κρύα ταμεία.

Στίχοι εδώ στίχοι εκεί,
ατάκτως ερριμμένοι,
η σελίδα η λευκή
πολύ δεν περιμένει.


Την καλημέρα μου!